In Memoriam Sjoerd Galema
10 januari 1936 - 15 juni 2022
n 2004 trad Sjoerd Galema af als penningmees
ter van de Historische Vereniging Zutphen. Bij
die gelegenheid werd hij benoemd tot erelid
‘vanwege zijn langjarige verdiensten voor de
vereniging’. Al in de jaren ’90 leerde hij het am
bacht van het transcriberen van oude teksten en
in 2001 begon Sjoerd met wat zijn core business
zou worden, het transcriberen van teksten uit
de 16de en 17de eeuw. Dat begon met de stadsre
keningen vanaf 1591, waarbij hij wilde vaststel
len of er uit die rekeningen iets bleek van de her
stelwerkzaamheden na de rampjaren rond 1572.
Al spoedig schakelde hij bij dat veeleisende werk
ook hulptroepen in. Zo ontstond het driemens
schap van Sjoerd Galema, Ria Gresnigt en Melia
Kooij-van der Leur, dat tot in 2019 bij elkaar is ge
bleven. Het leverde liefst dertien bundels van ge
transcribeerde rekeningen op en ook in dit tijd
schrift heeft Sjoerd proeven geleverd van wat er
uit stadsrekeningen valt op te maken.
Voormalig bestuurslid Arend-Jan Reijers is
vooral de ijzeren discipline bijgebleven waar
mee Sjoerd als penningmeester van de vereni
ging vasthield aan afspraken en straf financi
eel beleid: ‘Zo werd het tijdschrift Zutphen niet
in een dure enveloppe verzonden, maar door
er strak een los vel papier als omslag omheen
te trekken en vast te zetten met een plakbandje.
Als je het niet goed deed, was het effect dat
de omslag na een tijdje leeg terugkwam en het
tijdschrift zoek was. Sjoerd zocht je dan op en
keek je misprijzend aan om je duidelijk te ma
ken dat je onvoldoende vaardig was in het in
pakken van het tijdschrift. Want hij legde bij al
les wat hij deed hoge maatstaven aan.’
Archivaris Etienne van den Hombergh heeft
vanaf 2001 met Sjoerd samengewerkt. Hij her
innert zich hem met dankbaarheid vanwege
het vele bronmateriaal dat Sjoerd toegankelijk
maakte. Ook herinnert hij zich de speurneus
Galema met zijn frustraties en triomfen: ‘Het
Adriaan van Oosten
Voorzitter Historische Vereniging Zutphen
tempo waarin hij de transcripties kon opleve
ren viel hem tegen. Hij werd opgehouden door
Latijnse tekstpassages en schier onverklaarbare
woorden. Urenlang kon hij bladeren in de
woordenboeken. Wist hij een woord te verklaren
dan stond hij steevast opgetogen aan mijn bu
reau. “Gevonden!” riep hij dan. Ik denk dat dat
zijn mooiste momenten bij het archief waren.’
Zulke anekdotes tekenen de man. Gedu
rende vele jaren hebben Ria Gresnigt en Melia
Kooij-van der Leur hem van nabij meegemaakt:
‘[Sjoerd hield niet] van prietpraat. In eerste in
stantie waren onze bijeenkomsten zakelijk. Ge
leidelijk aan werd de sfeer echter vertrouwelij
ker. Dan vertelde hij van zijn fietstochten, zijn
passie voor het wielrennen en voor het boerde-
rijleven. Hij leefde met ons mee en kon ons soms
vaderlijk toespreken. Maar zodra hij over Maai
ke begon of zijn kinderen of kleinkinderen be
gonnen zijn ogen te glimmen en kon hij vol trots
vertellen.’
Zo was Sjoerd Galema: een voortreffelijk ama-
teur-historicus, een precieze penningmeester,
erelid van de HVZ, een betrokken man, vader en
grootvader - en een oprechte Fries. We zullen
hem missen.
ZUTPHEN 85
2022 3
F
