Hiltje Moilenhof - Beltman
Hil
Op 3 november hebben wij afscheid moeten nemen van
Weduwe van Hans Moilenhof
Ze is 84 jaar geworden.
Zutphen
deed in de woning. Er werd een onbeschrijflijke
chaos aangetroffen: uitwerpselen moesten van
de muren worden gehaald, deuren en wanden
werden ontsmet, en op de vloer stond de drek 30
cm hoog. 500 vuilniszakken waren nodig om het
vuil af te voeren.
Een buurman spande in juli 1987 een proces
aan. De stank trok door de muren heen want er
leefden dan 24 katten in de tussenwoning. De
wanhopige Hiltje pleitte dat ze van alles wilde
doen maar de beesten niet kon missen. Het pro
ces trok landelijk de aandacht. Dagblad De Te
legraaf schreef er zelfs over. De buurman werd
voor een belangrijk deel in het gelijk gesteld,
want hij eiste een drastische inperking van het
aantal katten om zo verlost te zijn van stank en
lawaaioverlast. De president vond dat het echt
paar vier katten mocht hebben, de andere 20
moesten verdwijnen. En ze moesten in overleg
gaan met de buurman om de stank eruit te krij
gen. Zouden ze dat niet doen dan werd er een
dwangsom van 250 gulden per dag opgelegd.
Hiltje vond dat de hele zaak zwaar overtrok
ken werd. En ze was het er absoluut niet mee
eens dat de gemeente zei dat uitwerpselen zo
in het hout waren getrokken dat de woning af
gebroken zou moeten worden. Ze gaf aan dat de
woning na een opknapbeurt te koop kon wor
den aangeboden. En dat ze voldoende maatre
gelen had getroffen om de overlast tot een mi
nimum terug te brengen. Dat katten soms ruzie
maakten en dan lawaai produceerden was naar
haar mening een natuurlijk verschijnsel en niet
te verhelpen. Maar ze zag geen andere oplossing
dan een verhuizing om aan het vonnis te ontko
men.
‘We gaan buiten Zutphen wonen en nemen
de katten mee, we hopen daar onze rust te vin
den. we hebben ons hele leven voor de dieren ge
zorgd en vinden het een laffe streek als we ze nu
in de steek zouden laten.’ Het echtpaar verliet
per 1 oktober met 24 katten de straat. Ze hadden
een vrijstaande woning in Brummen gekocht
om te voorkomen dat ze werden gescheiden
van hun troeteldieren. Maar het huis in de Sid-
neystraat hielden ze ook aan. Er bleven drie kat
ten wonen, en een paar maal per week kwamen
ze langs om hen te verzorgen. In huis waren al-
lerlei kooiconstructies gebouwd van kippengaas
en er lagen overal matrassen.
Jaren later werd Hiltje weduwe en in novem
ber 2014 overleed ze zelf. Er werd een schoon
maakbedrijf ingehuurd om het huis leeg op te
leveren. Gekleed in overall met gasmakers op
en handschoenen aan liepen mannen met krui
wagens het huis in. ‘Zoiets hebben we nog nooit
meegemaakt.’
Dertien containers met afval verlieten de Sid-
neystraat. Het huis werd te koop aangeboden.
Half januari 2015 kwam het te koop voor 89.000
euro. Het werd vlot verkocht en volledig ge
renoveerd.
Hiltjes laatste wens werd vervuld: de op
brengst ging naar het kattendorp in Harfsen en
naar de dierenbescherming. B
1.
Noot
Auteur: ‘Ik woonde er drie huizen van af en kwam
regelmatig langs de containers. De geur was misse
lijkmakend.’
ZUTPHEN 83
2022 3
