il
r?i9isi
Terug in Warnsveld begon Willemina meteen
weer Gerritsen en diens familie lastig te vallen.
Nadat die zich daarover beklaagd hadden, be
val de officier van justitie alsnog haar opname in
het Oude en Nieuwe Gasthuis om haar geestes
toestand te beoordelen. Daar werd ze op 24 juli
1844 opgenomen, maar op 15 augustus al weer
ontslagen.5 De geneesheren vonden dat er niets
mis was met haar verstandelijke vermogens. On
dertussen had Willemina de Warnsveldse veld
wachter, die bij haar proces als getuige was op
getreden, beschuldigd van meineed. Die deed
vervolgens aangifte wegens laster. Willemina
werd veroordeeld tot een half jaar gevangenis
straf. Die kon ze meteen gaan uitzitten in een
Zutphense cel na haar ontslag uit het ONG. In de
gevangenis gedroeg ze zich goed, maar keer op
keer verklaarde ze dat ze zich op Gerritsen zou
wreken.
De tweede aanslag
Willemina verliet de gevangenis op 3 maart 1845.
Ziek en verzwakt moest ze met een rijtuig naar
Groenlo gebracht worden. Daar verkocht ze wat
huisraad, schafte zich opnieuw een pistool aan
en ook kruit en spijkertjes. Daarmee gewapend
toog ze naar Warnsveld. Op 22 maart, de zater
dag voor Pasen, zag ze Gerritsen die met zijn
knecht hout aan het zagen was. Ze schold hem
uit voor lafhartige boer, richtte van korte af
stand het pistool op zijn borst en schoot. Maar
ook dit keer ketste het wapen. Gerritsen pakte
haar het wapen af, maar nog diezelfde middag
was ze terug bij zijn huis met een ander pistool.
Gerritsen had inmiddels aangifte gedaan van de
tweede aanslag op zijn leven. Op 25 maart hield
de veldwachter haar aan en opnieuw liet ze zich
rustig ontwapenen. Het pistool bleek goed ge
laden met kruit en spijkertjes, maar er ontbrak
een slaghoedje. Tegen de burgemeester zei Wille-
mina dat het haar speet dat het weer niet gelukt
was om Gerritsen dood te schieten, maar dat ze
zou blijven proberen Gerritsen of diens vader of
diens zuster te vermoorden. Die laatsten zouden
haar huwelijk met Gerritsen hebben verhinderd.
De burgemeester liet haar vooreerst op vrije voe-
Huis te Vierak-
ker. Niet ver van
deze buitenplaats
belaagde Wil
lemina Wolf tot
driemaal toe haar
ex-minnaar met
een vuurwapen.
Tekening door
een onbekende
kunstenaar, mid
den 19e eeuw.
ZUTPHEN 37
2022 2
i XFZ t'T >3
