De weduwe van Laar of driemaal is scheepsrecht Jij Willemina Wolf Waarom was de weduwe van Laar zo gebeten op Gerritsen? Eigenlijk heette ze Franscina Wil helmina Wolf2, roepnaam Willemina. Ze werd op 23 december 1798 gedoopt in Amersfoort, maar groeide op in Delfzijl. Haar vader was ka nonnier. Op 23 juli 1824 trouwde ze met de bijna twintig jaar oudere gepensioneerd militair Evert van Laar.3 Het echtpaar verhuisde naar Zutphen, waar Van Laar een aanstelling kreeg als poortier aan een van de stadspoorten. Wegens een ernsti ge borstkwaal moest hij die baan opgeven. Evert Rob Kammelar De weduwe van Laar. Die naam bleek in staat om de rechterlijke macht in Gelderland in rep en roer te brengen. We hebben het dan over de jaren veertig van de negentiende eeuw. De strafprocessen tegen haar vulden niet alleen de kolommen van regionale en landelijke nieuwsbladen, maar kregen ook ruime aandacht in vakbladen als Weekblad voor het regt. n het voorjaar van 1843 liep de weduwe van Laar door Vierak- ker1 op zoek naar de jonge man Gerrit Jan Gerritsen. In haar hand had ze een pistool. Aan de inderhaast gewaarschuwde veldwachter gaf ze haar wapen echter zonder verzet af. Wel eiste ze dat ze geboeid naar de burgemeester van Warnsveld gebracht zou worden. Daar verklaar de de weduwe dat het niet haar bedoeling was Gerritsen te doden. Ze wilde hem alleen dwin gen samen met haar voor de rechter te verschij nen. Burgemeester Ardesch van Hamel liet haar daarop naar de gevangenis in Zutphen over brengen. De officier van justitie vond echter dat I De Laarpoort (hier eind 19e eeuw), waar Evert van Laar, echtgenoot van Willemina Wolf, omstreeks 1830 werkte als poor tier. Rob Kammelar (*1944) is redacteur van ZUTPHEN en daarnaast vrijwilliger er van strafbare feiten geen sprake was en stelde bij het Regionaal haar na enkele uren in vrijheid. Archief Zutphen. Bij het ordenen en beschrijven van nog niet of slecht ontsloten archieven treft hij zo nu en dan verrassende documenten aan. ZUTPHEN 35 2022 2

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 2022 | | pagina 3