SES# v,i
even een hand en hij gaf ons een sigaret merk
Sweet Caporal. Dat was mijn moment van be
vrijding! We kregen een oorkonde van dr. Doyer
'voor moedig gedrag.'"
Brand meester
Wim de Jong, een ambtenaar van de burgerlij
ke stand, verblijft in die tijd in de Rozenhoflaan.
Hij schrijft in zijn dagboek: "Om 10.30 roept
men in de laan om emmers. Het Algemeen Zie
kenhuis aan de Coehoornsingel staat in brand.
Alle bewoners van Rozenhoflaan en Coehoorn-
singel vormden een ketting van de gracht naar
het ziekenhuis. Met emmers water trachtten we
te blussschen. Verder werkten we met bijlen en
schoppen op het dak. Om 12.00 uur pauze van
wege artillerievuur. En het in brand schieten
van een Duits munitiedepot bij Spieker en Elfe
rink. Toen bleek ons dat wij, Deventerwegkwar-
tier en Rozenhoflaan, bevrijd waren. Namelijk
bij het ziekenhuis drie Canadezen en twee Ne
derlanders van de Prinses Irene brigade (vrijwil
ligers uit Brabant). Alle patiënten, een 30 tal, wa
ren bijna allen bij burgers gebracht. Enkel nog in
kelder [van het] ziekenhuis [patiënten]."
Mevrouw Van der Veen in haar dagboek: "Om
ongeveer 4 uur 's middags waren we de brand
meester. De vleugel brandde voor een groot deel
uit, is dus niet meer te gebruiken. 't Granaat-
vuur was onder het blussen al weer losgebarsten
en in de stad werd man tegen man gevochten.
Snipers zaten ook nog overal. In onze omgeving
werd ook steeds geschoten en was de enige weg
ons weer in de kelders op te bergen."
De volgende dag, zondag 8 april, trekken de
Canadezen de binnenstad in. De Duitsers heb-
ben zich over de IJssel teruggetrokken of vech
ten zich dood vanuit verschanste posities, zoals
in de Wijnhuistoren. Mevrouw Van der Veen in
haar dagboek: "Wij zijn om 7 uur naar boven ge
gaan en aan 't ruimen begonnen. Hoewel koud,
is het mooi weer te noemen, de zon schijnt. De
eetkamer krijgt het eerst een beurt en de keuken
daarbij horend. Om 11 uur is het zover in orde
dat we een kopje koffie kunnen drinken. Zwarte
koffie met suiker, melk hebben we niet. Wel zijn
er blikjes in huis, maar die worden voor de
patiënten bewaard. We weten niet hoe lang deze
toestand zal duren. We eten vandaag weer in de
eetkamer aan een gedekte tafel na ruim 1 week
geheel in de kelders gehuisd te hebben. Wat een
weelde. We zijn vrij!" B
Met dank aan Jan Kreijenbroek die me inzage gaf in
het dagboek van Wim de Jong.
Literatuur en bronnen
- Bornkrant, extra editie, 2010.
- Dagboek G. van der Veen (RAZ 0263, inv.nrs. 44 en
55).
- Jo Holleman. Oorlogsdagboek van tante Jo (2015)
- Dagboek Marius ten Raa, via www.
noordhollandsarchief.nl
- Zutphens Dagblad 8 april 1970
- R. Wartena, Oude en nieuwe gasthuis Zutphen 1625
1975 (1975)
- Gemeente Zutphen, Jaarverslag 1945, bijlage M
- Interview Jean Kreunen, Achterhoeksmuseum
1940-1945 in Hengelo (G).
38 Zutphen
De brand in de
nieuwe zieken
huisvleugel is ge
blust. Het hoofd
van de huishou
delijke dienst,
mevrouw Van der
Veen, in haar dag
boek' "De vleugel
brandde voor een
groot deel uit, is
dus niet meer te
gebruiken."
Canadese militairen na de bevrijding op de
Deventerweg.
2020 2