doortrekkende troepen is meegegaan, weten we
niet. In ieder geval was vanaf dat moment het
krijgsbedrijf zijn beroep.
Korporaal Gervedink
Lang duurde het niet voor Willem in actie moest
komen. Zijn eenheid werd in september 1799 in
gezet in Noord-Holland, toen daar een Brits-Rus
sisch leger aan land werd gezet. Na twee maan
den van hevige strijd wist het Bataafs-Franse
leger de overhand te krijgen en dwong de Brit
ten en Russen Noord-Holland te verlaten. Veel
militairen kwamen om, getuige de dodenlijsten
die in de kranten verschenen.
De jaren die volgden kenmerkten zich door een
aaneenrijging van zogeheten coalitieoorlogen,
waarin Frankrijk en door Frankrijk bezette lan
den streden tegen wisselende coalities van En
gelsen, Oostenrijkers, Russen en Zweden. Ook
ons land ontkwam daar niet aan. In 1801 namen
Bataafse troepen, sterk vijfduizend man, aan
Franse zijde deel aan de veldtocht in Duitsland,
waar in de omgeving van Würzburg fel werd ge
vochten tegen de Oostenrijkers. Willem Gerve
dink diende in een van de drie Bataafse compag
nieën artillerie te voet.
Toen er in februari 1801 een einde kwam aan
deze oorlog, kreeg Gervedink zijn ontslag als ar
tillerist. Het jaar daarop nam hij dienst bij het
1e bataljon jagers.3 Kennelijk functioneerde hij
goed, want op 3 december 1803 werd hij bevor
derd tot korporaal. Hij kreeg de leiding over een
man of tien. Hoewel laag in rang vervulden kor
poraals een belangrijke functie. Zij waren het ce
ment tussen de soldaat en de hogere kaders. Ze
maakten de manschappen wegwijs binnen het
regiment en leerden hen de basale beginselen
van het krijgsvak. Zij waren vaak vertrouwens
mannen en hadden een voorbeeldfunctie.
De vesting Hameien
In het najaar van 1806 nam het Hollandse 3e re
giment jagers deel aan Napoleons veldtocht in
Noord-Duitsland. Münster, Paderborn, Ostfries-
land, Bremen en Hamburg werden bezet.
De vesting Hamelen stond bekend als 'het
Gibraltar van het noorden' en werd beschouwd
als vrijwel onneembaar. Hollandse troepen be
legerden de stad. De omstandigheden tijdens de
belegering waren heel zwaar. Gervedink en zijn
mannen hadden nauwelijks te eten. Tijdens de
gure novemberregens overnachtten ze in het
open veld. Het uniform verrotte korporaal Ger-
vedink aan het lijf vanwege het aanhoudende
slechte weer.
De Hollandse troepen waren numeriek in de
minderheid en beschikten niet over artillerie.
Daarom probeerden ze de Pruisen de indruk te
geven dat Hamelen omringd was door een enor
me legermacht. Uit de omringende dorpen werd
textiel gehaald bij de burgers, dat werd rond bo
men gebonden en 's nachts aangestoken. Daar
door ontstonden grote vuren. Daarnaast werden
grote kampvuren aangelegd, waar soldaten voor
heen en weer marcheerden, zodat het leek of de
Pruisen met een grote overmacht van doen had
den. Na onderhandelingen gaf de vesting zich
over. Pruisische soldaten plunderden de drank
voorraad, dreigden hun officieren te doden en
deserteerden in groten getale. De inwoners van
Zo zag Willem
Gervedink eruit
toen hij in 1802
dienst nam bij de
jagers. In 1806,
toen de Bataaf
se Armee werd
omgevormd
tot Hollandse
Armee, kreeg hij
een ander - ook
groen - uniform.
Anonieme prent,
periode 1800
1825.
ZUTPHEN 79
2019 3
