Graven naar graven in de
Walburgiskerk
Constant Willems
Ten tijde van de interieurrestauratie (1993-1998) van de Walburgiskerk werkte ik als
bouwkundig opzichter-tekenaar bij het architectenbureau Vos, ten Broeke van Wely bv in
Velp. In die hoedanigheid hield ik mij bezig met het tekenwerk bij deze restauratie, die
onder directie van dit bureau plaats vond. Een van de werkzaamheden was dat er een
aantal grafzerken moest worden verplaatst. De aanleiding was de vloerverwarming die
aangelegd werd in de Credokapel. Bovendien vertoonde een aantal zerken op andere
plaatsen in de kerk ernstige slijtage.
Er werd met behulp van gegevens van Mo
numentenzorg gekeken welke grafzerken
de meest waardevolle waren. Als ze van een
vrij zachte steensoort waren gemaakt, werd
er een plek gezocht waar ze uit de loop van
de kerkgangers en toeristen kwamen te lig
gen. Als geschiktste plek werd de Raadskapel
aangewezen. Toen wist men niet dat juist die
plaats later werd bestemd voor tentoonstellin
gen. Dus veel schuifelende voeten die nu niet
direct bevorderlijk zijn voor de bescherming
van de oppervlakten van de kwetsbare zerken.
Grafkelders
In de Raadskapel, en ook elders in de kerk,
lagen veel betonnen tegels. Die moesten er
iKeü/r
A ÏÏM
U
A A ï>c„A,Vr;r
-13
k' - "JiJ -i -ï-' y
"'73 'C "te
tlTMiW:ij'Xii :hn
Raadskapel volgens de grafkaart uit 1681. (Regionaal Archief Zutphen)
^utphen - 2018/1 3