Een roemloos einde
De andere drie wagons
Links: Mijn moeder bij de ingang van de spoorwagon in 1952. Op de achtergrond is de toren van de Sint
Janskerk te zien. Vanuit de spoorwagon hadden we uitzicht op de Rozengracht en de Overwelving. Hiervoor
waren in de muur naast de spoorwagon ter hoogte van de ramen uitsparingen gemaakt. Rechts: Mijn moeder
en ik aan het ramen wassen. (Foto's L. Wessels, collectie auteur)
balkon en werd later mijn slaapkamer. Mijn
ouders en broer woonden er vanaf 19 april
1949. In 1950 ben ik geboren en met ons vie
ren hebben we er tot 10 mei 1953 gewoond.
Hoewel de wagon knus en gezellig was, was
het te klein voor een gezin met twee kinde
ren. Bovendien was de isolatie gering waar
door het zomers binnen erg warm werd en 's
winters de kachel flink opgestookt moest wor
den. Ook was de wagon van binnen snel voch
tig. In 1953 verhuisden we naar een nieuwe
woning aan de Talmastraat.
Onze woonwagen kreeg nog een kortstondi
ge nieuwe bestemming. De familie Leempoel
had een winkel met woonhuis aan de Nieuw-
stad. Dit pand moest worden afgebroken en
de familie heeft van juli 1956 tot september
1957 in de spoorwagon gewoond. In 1957
is de noodwoning verkocht aan J. Habbé uit
Zutphen, eigenaar van een slopersbedrijf. Hij
sloopte de wagon om plaats te maken voor de
bouw van een archiefdepot voor het Stedelijk
Museum. De Landbouwschool betrok in 1958
een nieuw pand aan de Wilhelminalaan nr.1.
De tweede wagon werd eveneens een nood
woning en werd geplaatst in de Bronkhorst-
straat bij de Van der Capellenlaan. De familie
W.P. Philippo woonde hier van 6 mei 1949 tot
juni 1953. De wagon - die plaats moest ma
ken voor de bouw van eengezinswoningen -
werd toen verkocht voor fl. 2000,- aan de fa
milie Dröge uit Soesterberg en op 1 juli 1953
per vrachtwagen afgevoerd.
De twee andere wagons kwamen ter sprake
bij de raadsvergadering over een nieuw vee
marktterrein in april 1948. Het oude terrein
was gelegen aan de Dreef op het industrieter
rein. De nieuwe veemarkt werd gepland bij de
Houtwal. Men vond dat er ook een café bij
moest komen. Aanvankelijk werd gedacht aan
een café met bovenwoning, dit werd echter
te duur gevonden. Toen kwam het plan om
van twee spoorwagons één café te maken. Op
het geplande nieuwe veemarktterrein stond
een loods van mandenmakerij Landeweerd.
Deze loods kwam te koop en Landeweerd kon
verhuizen naar de Laarstraat. Indien men de
loods van Landeweerd samenvoegde met een
wagon, bleef er een wagon beschikbaar als
woning voor de beheerder van het café. De
loods werd aangekocht voor fl. 3000,-. Aan de
raad werd voorgesteld akkoord te gaan met
het verstrekken van een krediet van fl. 8900,-
voor de inrichting van het nood-café. En zo
geschiedde...
KCOSfi"
SOKKEf
VOUW GASE-""
baby artikelen
eM het gehele
KlEIMVAKj
50 7utphen - 2017/2
