Wie was toch...
Johan Hendrik Voet
Zijn moeder is Anna Elisabeth, dochter van
Goswin Schluiter, advocaat en gerichtschrij-
ver van het scholtamt Zutphen. Thuis krijgt
de jonge Johan Hendrik het militaire bedrijf
met de paplepel ingegoten. Zijn vader is na
melijk luitenant-kolonel Johann Heinrich
Voet, directeur van de artillerie- en genie
school in Zutphen, later in Delft.
Johan Hendrik Voet (*1793, Zutphen -
f1852, Rijswijk) maakt snel carrière in Na
poleons Grande Armée. Al op negentienjarige
leeftijd is hij kapitein bij de infanterie. Hij
neemt in 1812 deel aan de veldtocht naar
Rusland. Na de geallieerde overwinning bij
Waterloo treedt Voet in dienst van het Neder
landse leger. Tijdens de Belgische opstand is
hij vestingcommandant van de Citadel van
Antwerpen. De Nederlandse bezetting van
dit fort heeft het zwaar te verduren onder
de aanhoudende zware beschietingen van de
Franse belegeraars, die de Belgen te hulp zijn
geschoten. Ondanks de bommenregen gaat
Voet onverstoord op dagelijkse inspectieron
de. Twee tamboers die hem begeleiden, wor
den dodelijk getroffen; Voet blijft ongedeerd.
Het levert hem de bijnaam de bomvrije majoor
op. Na de overgave van het fort op 23 decem
ber 1832 worden de Nederlandse troepen in
krijgsgevangenschap naar Noord-Frankrijk
weggevoerd. Johan Hendrik Voet is een van
hen. Na een half jaar mogen de mannen te
rug naar het vaderland. Maar niet naar huis.
Voet wordt bevorderd tot majoor. Hij krijgt
het commando over de 10e Afdeling Infan
terie. Aan het hoofd van deze troep - verde
digers van de Antwerpse Citadel - keert Voet
rechtstreeks uit krijgsgevangenschap terug
naar zijn geboortestad Zutphen om daar gar
nizoen te houden. Op 26 juni 1833 trekken
de helden van het Antwerps Kasteel onze
Johan Hendrik Voet omstreeks 1850, geschilderd
door J.H. Neuman.
stad binnen. Ze worden door stadsbestuur en
ingezetenen feestelijk verwelkomd. Majoor
Voet loopt echter het feestje mis. Hij moet
ziek achterblijven in Brummen. Zijn militaire
loopbaan lijdt er niet onder: in 1845 wordt
hij Provinciaal Commandant van Noord-Bra
bant.
In 1848 wordt Voet - inmiddels gene-
raal-majoor - minister van Oorlog; hij volgt
Ch. Nepveu op, die het niet eens is met de
voorgestelde grondwetsherzieningen. In de
daarop volgende regering is Voet opnieuw
minister van Oorlog, totdat ook dit kabinet
op 1 november 1849 valt. De politieke carri-
ere van Jan Hendrik Voet is daarmee alweer
voorbij. Hij trekt zich terug op zijn buiten
Hofrust in Rijswijk. (Rob Kammelar)
Literatuur
- Algemeen Handelsblad, 26 juni 1852
(http://kranten.kb.nl/).
- http://www.parlement.com/9291000/
modulesf/g4vb3tw0.
84 ^utphen - 2013/3
