Vijftigste lustrum 1788 door het Hof van Gelderland bij verstek ter dood veroordeeld. Hoe het de sociëteit in het voorbije kwart millennium is vergaan, is beschreven in een boek* dat ter gelegenheid van het vijftigste lustrum is verschenen. Het beschrijft de ge schiedenis van dit illuster gezelschap, waar van in de achttiende, negentiende en een deel van de twintigste eeuw menig lid zijn stempel heeft gedrukt op stad en land. Het boek verhaalt over de animositeit tussen bestuurders en bestuurden, over de roerige jaren 1780—1787, over de eerste Zutphensche Courant en zijn recalcitrante uitgever, over pe tities en rekwesten van burgers waarnaar niet werd geluisterd en over de wisselingen van de vroedschappen en de regimes waaronder Zut- phen leefde. Dat waren achtereenvolgens de Republiek uit het Ancien Régime, de Bataaf se Republiek, met de moeizaam verworven gelijkstelling van katholieken, doopsgezin- Zie de rubriek 'Signaleringen'. Deze muurschildering van M. Germans uit 1982 bevindt zich in de Oranje Sociëteit. Ze is gebaseerd op de gravure van C. Troost uit 1748. (collectie Groote of Oranje Sociëteit) den en joden, het Koninkrijk Holland, met een Franse koning, en het vorstendom dat al spoedig het Koninkrijk der Nederlanden werd onder een Oranjevorst. Dankzij de rol van progressieve liberalen rond het midden van de negentiende eeuw maakten monarchale constituties plaats voor een constitutionele monarchie, waardoor de samenleving gaandeweg een democratischer karakter kreeg. Het waren ontwikkelingen die ook leden van de sociëteit niet onberoerd lieten. Al vanaf het begin van de negentiende eeuw hadden zij zich ingespannen om de ar moede te bestrijden en de werkgelegenheid en het onderwijs te bevorderen. Sinds 1763, het jaar waarin de sociëteit werd opgericht, heeft de stad naast enkele hoogtepunten vele dieptepunten gekend. Met name de Tweede Wereldoorlog, het bom bardement op Zutphen en de ontploffing van een munitietrein zijn voor velen nog levende ^utphen - 2013/2 49

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 2013 | | pagina 17