Financiële handreikingen
Positieve reacties
uit te staan bij 'meelezers': Warnsvelders wier
verhalen door Makkink in concept op schrift
waren gesteld en die ze ter inzage hadden
gekregen om onjuistheden recht te zetten
of aanvullingen te geven. Dat moest allemaal
ingezameld worden. Opmerkingen als 'mooi
dat het nu toch doorgaat, dat ons verhaal niet
verloren gaat' kreeg ik daarbij niet zelden te
horen.
Toen er vervolgens problemen met de finan
ciering ontstonden, leek het alsnog mis te
gaan. Door de omvang van het boek en het
grote aantal afbeeldingen bleken de kosten
bijna tweemaal zo hoog uit te vallen als oor
spronkelijk geraamd. En daar was in de nieu
we gemeente Zutphen in een tijd van forse
bezuinigingen geen geld voor. Weliswaar was
het 'geoormerkte' geld - afkomstig van de ge
meente Warnsveld - actueel gehouden, maar
dat bedrag bleek lang niet meer voldoende.
Om binnen het budget te blijven zouden
heel veel verhalen en foto's geschrapt moeten
worden. De bijdragen van talloos vele Warns-
velders zouden daardoor alsnog tevergeefs
zijn geweest. Dat wilde ik beslist niet; dat zou
ook niet in de geest van Henk Makkink zijn
geweest. Uiteindelijk konden de problemen
worden opgelost. Ik had inmiddels toezeggin
gen van een aantal geldschieters verkregen.
Het Warnsveldse A.E. Abersonfonds en de
Warnsveldse Dorpsraad deden beide een fi
nanciële handreiking. Uitgeverij De Walburg
Pers zette haar meest creatieve mensen in,
waardoor ook veel meer foto's in kleur kon
den worden opgenomen.Toen ten slotte de
gemeente Zutphen bereid bleek het laatste
financiële gaatje te vullen, stond niets het wel
slagen van het project meer in de weg.
Uiteindelijk heeft het bijna acht jaren ge
duurd voordat het boek gepresenteerd kon
worden. Maar het wachten is alleszins de
moeite waard geweest. Die conclusie trek ik
althans uit de vele positieve reacties die ik heb
ontvangen. Het is bijzonder triest dat Henk
Makkink de verschijning van 'zijn' boek, dat
toch ook een beetje 'mijn' boek is geworden,
niet heeft mogen beleven. Oud-wethouder
Hissink, de bedenker van het plan, heeft het
boek gelukkig nog wel zien verschijnen. In
zijn brief, waarin hij mij complimenteert met
de voltooiing van het project, uit hij ook gro
te waardering voor alles wat Henk Makkink
heeft gedaan:
Het is gelukt en dat is toch een hele
prestatie, na alle beslommeringen die er
vooraf zijn gegaan. Ik hoor heel veel positieve
geluiden, zo van: ik heb het boek in één keer
uitgelezen en anderen vinden het weer heel
herkenbaar. Zelf vind ik het wel jammer dat
er veel foto's uitgelaten zijn, want een foto
geeft nog meer de werkelijkheid weer, maar
desondanks is het een prachtig boek gewor
den wat zich onderscheidt van alle eerder ver
schenen uitgaven over Warnsveld Voor
Henk Makkink een eerbetoon, al kan hij dit
zelf niet meer mee maken, maar voor Marja
en de kinderen een bevestiging van het bij
zondere schrijven dat Henk op zijn manier in
het boek vastlegt. Jan, in de afronding van het
boek heb jij een geweldige bijdrage geleverd,
daarvoor heel hartelijk dank.'
Het boek Warnsvelders is er gekomen. Zonder
de steun van velen, van wie ik hier alleen de
familie Makkink noem, zou het mij niet zijn
gelukt het te voltooien. Het is niet alleen
een boek over Warnsveld en de Warnsvelders
geworden, maar vooral ook een boek door
Warnsvelders. Door al die honderden men
sen met hun familie-, bedrijfs- of clubgeschie
denis, met hun foto's en nog heel veel meer,
is het een waardevolle en waardige afsluiting
van Warnsveld als zelfstandige gemeente ge
worden.
^utphen - 2012/4 103
