Ramsteven
De Rhenus in het dok van de marinewerf in Helle-
voetsluis. Hier brachten de vier monitors veel tijd
door, niet alleen voor periodiek onderhoud, maar
vooral ook voor reparatie van opgelopen averij.
(collectie Nederlands Instituut voor Militaire His
torie)
makkelijk gemaakt. iou5o Bij het maken
echter van een scherpe bocht een lange
tegenliggende sleep ontmoetende, en de bin-
nenbocht houdende loopen hier m/h voor
schip in de wal, zwaaien i/ d stroom rond,
laten het anker vallen. Lichten daarna het
anker (de sleep en Hr.Ms. Mosa gepasseerd
zijnde), zwaaien door de stroom rond, doch
komen daardoor achter lichtelijk geboeid.
Brengen 2 werpen met trossen uit en slagen
na enige moeite er in vlot te komen, zwaaien
daarbij echter met vaart rond, zoodat een tros
v/h zware stop breekt en de andere in sb
schroef verward raakt. Ankeren. en lich
ten de stopankers; klaren met eenige moeite
de schroef v/ d tros, waartoe de schroefas een
weinig wordt uitgevoerd en 2 man zich te
water begeven. .]'6
De riviervaartuigen waren voorzien van een
geduchte ramsteven. Vijandelijke ponton
bruggen hebben ze er echter nooit mee
kapot gevaren. Wel moesten meer dan eens
de schipbruggen op de IJssel het ontgelden.
Op 15 juni 1886 ramde de Mosa met grote
kracht de brug bij Doesburg. Drie brugsche-
pen werden compleet met bovendek wegge
rukt, een ervan dreef ondersteboven in de
rivier. Een gedeelte van de brug, die net ver
zwaard was met ijzeren balken ten behoeve
van de stoomtram, viel over het voordek.7 De
bemanning had de grootste moeite het schip
weer los te werken. In de nuchtere woorden
van 2 e luitenant ter zee A. Gelderman, die
het logboek bijhield, klonk het gebeuren als
volgt:
Willen den schipbrug bij Doesburg pas-
42 ^utphen - 2012/2
