Oral history
Het Broederenkerkplein vlak na het bombarde
ment. (Stedelijk Museum Zutphen/collectie-
Zeylemaker)
op de achtergelegen wijk afwierpen. Door dit
friendly fire kwamen bijna honderd mensen om
het leven. De noordwestelijke binnenstad ver
anderde opeens in een rokende puinhoop.
Voor de i4e oktober van 2009 stond een uit
gebreide herdenkingsplechtigheid op de
agenda, te houden bij het Gideonmonument
aan de Rozengracht. Hier moeten we iets
mee, was het idee dat op de redactie leefde.
Maar hoe? Een geijkt verhaal alleen was niet
voldoende, vonden we. Stentorhoofdredac
teur Alex Engbers wees mij op het werk van
zusterkrant pzc uit Zeeland. Daar hadden ze
een project opgetuigd rondom het (Duitse)
bombardement op Middelburg 1940)waar
bij het zichtbaar maken van een verdwenen
deel van die stad centraal stond. Laten zien
wat er in Zutphen niet meer is - dat werd
onze doelstelling. Mooier nog zou zijn: de
verdwenen stad weer tot leven wekken. Op
welke manier dan ook.
Zo begon een journalistiek-historische zoek
tocht naar het Zutphen van voor, tijdens en
na het bombardement. In de Stentor versche
nen al snel oproepen aan ooggetuigen. Via
de weg van de oral history wilden we zo veel
mogelijk mensen horen, zodat we een au
thentiek beeld konden schetsen van de histo
rische werkelijkheid, rekening houdend met
de beperkingen van dit genre (selectieve ge
heugens!). Uiteraard keken we ook naar an
dere bronnen en literatuur. We kwamen al
snel tot de conclusie dat over dit bombarde
ment vrij weinig aan het papier is toever
trouwd. Hier lag een schone taak. We
besloten het onderwerp in de vorm van een
serie aan de lezers op te dienen. Tweeweke
lijks verscheen er een aflevering in de Stentor,
waarbij telkens een straat, bedrijf, instelling,
school of familie uit het getroffen gebied cen
traal stond. Opvallend waren de zeer vele te
lefoontjes die als gevolg van de annonces
binnenkwamen. Het bleek dat veel oudere
Zutphenaren hun verhaal wilden doen. De
gesprekken die ik voerde zal ik niet gauw ver-
18 ^utphen - 2012/1
