Functionele plattegrond municatie van stedelijke waarden en van de promotie van de stad en haar eigenheid. Daarom staan kerken en belangrijke gebou wen op oude kaarten gewoonlijk met andere kleuren afgebeeld, niet zelden ook vergroot. En daarom zien we achter de huizen van de elite fraaie tuinen, die gestileerd zijn weerge geven om het verschil in rijkdom te bena drukken. Tot aan de Bataafse revolutie was de Nederlandse stad in handen van een oligar chie, die zich soeverein achtte, zich het be stuur en beheer van de stad had toegeëigend, en de teugels strak hield. De stadsplattegrond was daarbij een visuele steun: ze liet de stad zien zoals het stadsbestuur dat wilde en on dersteunde zijn verhaal erover. Historische kaarten, plattegronden en panorama's wer den vaak nog decennia lang herdrukt, ook als hun feitelijke betrouwbaarheid sterk was ver minderd. Zo'n plattegrond of stadssilhouet gaf de stad weer zoals ze traditioneel door haar bewoners maar ook door buitenstaan ders werd gezien, en niet zonder meer zoals ze in werkelijkheid was. Vanaf de zeventiende eeuw krijgen stadsplat tegronden ook andere functies, als militaire kaarten die aangeven waar de sterke en zwakke punten van de stadsverdediging lig gen. Ze worden dan preciezer, worden gere geld aangepast, maar laten ook elementen weg die voor de verdediging van minder be lang zijn, zoals het stratenplan binnen de muren. Geleidelijk aan wordt de stadsplatte grond en de streekkaart steeds meer een tweedimensionale, functionele plattegrond waarin maar één enkel gegeven wordt uitge werkt: het stratenplan, de toeristische functie, het bedrijfsleven, enzovoort. Plattegronden van de laatste eeuw ogen dan ook saai, ze heb ben aan precisie gewonnen maar hebben te gelijk hun semantische rijkdom verloren. Ze hebben een verhaal en afbeeldingen nodig om te gaan spreken. Wie met die beperkin gen voor ogen deze atlas leest, zal de geschie denis van Zutphen herontdekken, vanaf de eerste bewoners tot het toekomstbeeld dat de stad thans voor ogen heeft. Noten 1. Willem Frijhoff, Michel Groothedde Christi- aan te Strake, Historische atlas van Zutphen, Nij megen 2011. 2. M.M. Doornink-Hoogenraad, met kaarten van Th. Rothfusz, Zutfen, Delft 1983 (Historische Stedenatlas van Nederland, 3). 3. Michel Groothedde Jeroen Krijnen, Vesting stad Zutphen. Elf eeuwen versterken en verdedigen, Zutphen 2004, 2e herz. dr. 2008. Een andere reeks plattegronden van Zutphen met com mentaar werd gepubliceerd door Frans Schol ten, Historische plattegronden van Nederlandse steden. Gelderland, deel 8.3: De steden van Achter hoek en Liemers, Lisse Alphen aan den Rijn 2006, pp. 77-87, 99-103. 4. W.Th.M. Frijhoff e.a. (red.), Geschiedenis van Zutphen, Zutphen 1989, 2e dr. 2003. Zie voor een globale beoordeling van enkele ontwikke lingen op dit gebied: Jan Hein Furnée, 'Naar een integrale geschiedenis van de negen- tiende-eeuwse stad. Vijftien stadsbiografieën in perspectief', in De Negentiende Eeuw 33:2 (2009), pp. 96-122. 5. R.W. Tadama, Geschiedenis der stad Zutphen van de vroegste tijden tot 1795, Zutphen 1856, reprint Schiedam 1976. 6. Henri Havard, La Hollande pittoresque. Les fron- tières menacées. Voyage dans les provinces de Frise, Groningue, Drenthe, Overyssel, Gueldre et Lim- bourg, Parijs 1876; Ned. vert. De bedreigde gren zen, Haarlem 1876. De Engelse vertaling Picturesque Holland is beschikbaar als e-book op internet http://www.ebooksread.com/authors- eng/henry-havard/, over Zutphen pp. 219 237, het citaat op p. 219. 7. Victor de Stuers, 'Holland op zijn smalst', in De Gids 37 (november 1873), pp. 320-403; fac simile herdruk in Holland op zijn smalst, Bus- sum 1975. 12 ^utphen - 2012/1

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 2012 | | pagina 12