Sn publicaties over het interieur van de Sint Waiburgiskerk wordt ruim aandacht besteed aan twee dimensies: de muren en de gewelven met hun kunstwerken. De derde dimensie, de vloer, blijft altijd wat onderbelicht.1 Dit is onterecht want de prachtige zerkenvloer is sfeer- en beeldbepalend voor het interieur. Als we, bij voorbeeld, gotische kerken in Duits land bezoeken merken we het verschil: daar zijn de zerken vrijwel altijd verwijderd. Ze zijn tegen de zijwanden geplaatst, soms ook in de buitenmuur gemetseld en dus aan verwering blootgesteld, of geheel verdwenen. Een saaie sfeerloze vloer is er voor in de plaats geko men. Nu wil ik in dit artikel geen aandacht aan de vloermonumenten besteden maar aan een ander soort grafmonument: het praalgraf in de kerk dat ook nooit veel aandacht gekre gen heeft. Het betreft het wandgraf voor Evert van Heeckeren en zijn echtgenote Ma ria Torek in de meest oostelijk gelegen kapel aan de zuidzijde (afb. 1). De kapel heeft aan de oorspronkelijke altaarkant een middel eeuwse muurschildering van de zogenaam de Gregoriusmis. Voor de reformatie stond daar het altaar voor de vier kerkvaders Au- gustinus, Ambrosius, Hiëronymus en Grego- rius waarvoor een vicarie werd ingesteld in 1435.3 De ingang naar de librije was voor 1706 in deze kapel, ten behoeve van het grafmonument is de deur toen dichtgemet seld en is de ingang verplaatst naar de kapel ten westen hiervan.4 De kapel wordt afgeslo ten door een smeedijzeren hek uit de perio de van het praalgraf. De toegang tot de kapel is op een originele en onzichtbare manier opgelost: een van de spijlen kan opgelicht worden. - De beschrijvingen van dit wandgraf in diver se publicaties tot op heden zijn summier, vrijwel eensluidend, met wat aandacht voor heraldiek en de inscriptie. Een kunsthistori sche interpretatie of analyse is er nooit van gemaakt. De gememoreerden Evert (Everard) van Heeckeren werd op 14 februari 1613 in Lochem gedoopt en over- Zo ook in M. Groothedde e.a. (red.), De Sint-Walburgiskerk in ZutphenZutphen 1999. R.T. Muschart, 'Grafzerken in de St. Walburgskerk te Zutphen', Bijdragen en Mededeelingen Celrej XL (1937), 175-275. Zijn gegevens zijn gebaseerd op P.C. Bloys van Treslong Prins, 'Genealogische en heraldische gedenkwaardigheeden in de kerken van Gelderland. Zutphen. Groote of St. Wal burgskerk/, De Wapenheraut (1918), 501-512, 530-544. Zie ook H.M. Werner, 'Een en ander over de grafzerken in de Groote of St. Walburgkerk te Zutphen', Gelderse Volks Almanak57 (189121 - 43. In 1883 is er per circulaire een voorstel gedaan, mede uit naam van L.A.F.H. en W.C.M.R. van Heeckeren, om tekeningen van de zerken te laten maken en deze 'te doen litographeren' maar daar is niets van terechtgekomen. W.E. Smelt, Het oud-archief van de gemeente ZutphenUtrecht 1941, reg. Nr. 616. K. O. Meinsma, Middeleeuwsche Bibliotheken, proefschrift Amsterdam 1902, 219. ZUTPHEN Het grafmonument vow Evert van Heeckeren en Maria Torek in die Sint Waiburgiskerk te Zutphen Carry Coppée

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 2007 | | pagina 3