Ds. Harmen Boiten
Een warm mens.
Een mens met humor.
papier werden benut om de transcriptie
op te schrijven), en om negen uur aan
wezig zijn, komend met zijn fiets die nog
voorzien was van een opstaphulp aan het
achterwiel. Zo begon deze archiefbezoe
ker aan zijn bijna dagelijkse werk..
Om twaalf uur was hij vertrokken, niet
om 's middags te rusten, wat gezien zijn
leeftijd best mocht, maar om met de type
machine uit te werken wat hij die morgen
getranscribeerd had. In de schrijfmachine
begon hij op een schoon blad, links bo
ven, om rechts onder te eindigen.
Tussen de bedrijven door hebben we
vaak hele gesprekken gehad: natuurlijk
over de Reformatie, maar ook over Rood-
eschool, waar we beiden kerkelijke her
inneringen aan hadden. In toenemende
mate gingen die gesprekken over het nut
van zijn werk.
Een warm mens. Een mens met humor.
Toen de ouderdom kwalen met zich mee
bracht, verhuisde hij naar Deventer. Een
gevleugeld woord uit die tijd herinner ik
me nog goed: "Jarenlang heb ik m'n be
nen gedragen, maar nu willen ze mij niet
meer dragen."
U begrijpt dat ik het erg plezierig vind dat
mevrouw Schooten uit Voorburg zoveel
profijt heeft gehad van zijn transcripties.
Soms was het ondoenlijk te lezen wat er
moet hebben gestaan, maar samen zijn
we er vrijwel altijd uit gekomen!
■ff V
