72
Gon van Dijck
Uit de Zutphensche Courant van 15 mei 1899
KERKELIJKE MUZIEKUITVOERING
Het jubileum van den heer Marius
Brandts Buijs Sr. had gisteren een talrijker
schare dan gewoonlijk naar het kerkcon-
cert gelokt tot een stille demonstratie van
hulde aan hem die nu reeds 35 jaren de
breede geluidstroomen van het orgel in
beddingen van plechtige psalmen en sta
tige kerkgezangen heeft geleid.
De jubilaris begeleidde zelf op het instru
ment waarmede hij zoo vertrouwd is, de
solonummers zoowel van zang als viool
en deed dat op de uitstekende wijze die
wij van hem gewoon zijn.
Zijn zoon, de heer Marius A. Brandts
Buijs Jr. speelde de overige orgelnum
mers, de Toccate en Fuge van J.S. Bach,
de prachtige Resignation en Redemption
van Enrico Rossi, twee werken van den
talentvolle Italiaan, die hier nog vrij on
bekend zijn en tot slot de Marche solen-
nelle van Gounod. Zijn spel onder
scheidt zich door een bijzondere vast
heid in het scandeeren en fraseeren, die
hetgeen hij ten gehoore brengt verstaan
baar maakt en daardoor beter doet
waardeeren.
Naast het orgelspel behoorden tot het
beste van den avond de vioolnummers
van den heer Groenheim, wiens gedistin
geerd spel een aangenamen indruk
maakte. In de keuze der nummers die hij
ten gehoore bracht was hij zeer gelukkig
geweest, zoowel wat de Arioso van Julius
Rietz als wat de Canzone van Rheinber-
ger aangaat.
Mej. Betsy Vos die twee sopraansolo's
zong en mevr. Wolf-Ort, die een drietal
altnummers ten beste gaf, vulden daar
mede op verdienstelijke wijze het instru
mentale gedeelte van het programma
aan. In het duet "Zum Neuen Jahr", van
E. Morike waren zij minder gelukkig.
Over het geheel genomen mag dit con
cert als welgeslaagd worden beschouwd,
wat ons voor den jubilaris zeer veel ge
noegen doet. Later op den avond werd
hem nog een verrassing bereid in den
vorm van een kostbaar geschenk en
bloemenhulde van enkele vereerders.
Moge het hem nog lang gegeven zijn, in
het muzikale leven onze stad de belang
rijke plaats in te nemen, waarop zijn
groot talent hem aanspraak geeft.
Naar aanleiding van het orgelconcert in
de Groote Kerk moet ons een opmerking
van het hart. De meening dat een orgel
nummer een welkome gelegenheid tot
conversatie aanbiedt, bleek gisteren nog
de opvatting van sommige bezoekers te
zijn. Het komt ons voor, dat zij die er
zóó over denken, wanneer zij dan toch
een attentie aan den organist hadden wil
len bewijzen, beter gedaan met eenvou
dig-weg kaarten te koopen en deze aan
hunne dienstboden ter hand te stellen,
die waarschijnlijk beter dan zij weten
hoe men zich onder een kerkconcert
heeft te gedragen. Het praten onder een
dergelijk concert komt niet van pas, om
dat het een onhebbelijkheid is tegenover
de kunst en hinderlijk voor degenen die
niet gekomen zijn om te praten, maar om
te luisteren.
Uit de krant geknipt (7)
