school deed en daarnaast het liefst de
omgeving van zijn gezin en zijn studeer
kamer zocht, om zich te verdiepen in zijn
geliefde klassieken. Zijn kleinkinderen
herinneren zich hem als een grootvader,
waarvoor ze diep respect hadden, en die
ze in geen enkel opzicht wilden teleur
stellen, hetzelfde gevoel dat zijn leerlin
gen blijkbaar voor hem hadden.
Het oude Gymnasium is niet meer. De
Latijnse school, die zo veel eeuwen in
Zutphen bestond, is opgegaan in een mo
derne scholengemeenschap met een
nieuw gebouw en een nieuwe naam. Wat
zou de oude rector Bruins hiervan ge
dacht hebben?
Dirk Bruins kan zijn stamboom terugvoe
ren tot een grote zoon van Zutphen, Wil
lem Baudartius, bijbelvertaler en predikant
van de Walburgkerk (1597-1641Dit feit
is pas redelijk recent aan het licht geko
men, Dirk Bruins heeft het nooit geweten.
Waarschijnlijk zou het hem een groot ge
noegen hebben gedaan, en hij zou er op
zijn bescheiden manier naar gestreefd heb
ben zijn grote voorvader waardig te zijn.
Tractement der predikanten
Op 14 september 1890 overleed Gerhar-
dina Diderika van Griethuysen, de moe
der van Dirk Bruins. Over haar echtge
noot, de predikant in Dieren, schreef
kleindochter Eva Bruins "Mijn grootva
der Bruins heb ik niet gekend, maar uit de
verhalen van mijn vader weet ik, dat hij
een bijzonder beminnelijk en nobel mens
is geweest, in zijn gemeente een zeer ge
liefd predikant, volgens de verhalen be
steedde hij zijn salaris aan liefdadigheid
in de gemeente, voor levensonderhoud
had hij zijn vermogen."
Een domineesinkomen was niet hoog in
die tijd, net zomin als dat van een leraar,
dus andere inkomsten, zoals uit familieka
pitaal, waren bijna noodzakelijk om toch
het leven te kunnen leiden dat men aan
zijn stand verplicht was, hoe sober ook.
Nadat in de vergadering van de Kerk
voogdij van de Walburgkerk op 9 januari
1899 al een voorstel was gedaan het
"tractement" der predikanten te verhogen,
werd op 9 juli 1900 opnieuw een voor
stel, gesteund door 55 gemeenteleden, in
gebracht tot een verhoging met 100 gul
den per jaar. Opnieuw werd afwijzend
beschikt. De redenering was: "Zutphen
biedt nu eenmaal zoveel, en ze wisten
wat ze aannamen."
De klok van de Wijnhuistoren
Iedere ochtend voordat rector Bruins naar
het Gymnasium ging, zette hij zijn hor
loge gelijk met de klok van de Wijnhuis
toren, die de reputatie had precies op tijd
te lopen.
Leerlingen die te laat op school kwamen,
werden berispt, en de rector wilde, met
de zorgvuldigheid en eerlijkheid die hem
eigen waren, voorkomen dat hij ten on
rechte straf uitdeelde.
Vanuit de slaapkamer aan de achterkant
van het huis IJsselkade 20 was de hoog-
oprijzende Wijnhuistoren met zijn uur
werk heel goed te zien, dus wie schetst
de verbijstering van de rector toen hij op
die ochtend in januari 1920, met het hor
loge in de hand, naar buiten keek, en de
toren verdwenen was! Men had die nacht
wel lawaai gehoord, maar aangezien de
melkfabriek schuin achter het huis stond,
aan de andere kant van de Berkel, en het
daar iedere nacht door aan- en afvoer van
de melkbussen rumoerig was, had men
daar geen aandacht aan besteed.
De Wijnhuistoren was die nacht, 27 janu
ari, samen met het eeuwenoude carillon
van Francois Hemony, verwoest door een
brand, met kwade bedoelingen aangesto
ken in een winkel, vanwaar het vuur via
het telefoonkantoor was overgeslagen
naar het Wijnhuis.
Liefhebber van rookwaren
De gymnasiast Dirk Bruins, door de week
"in de kost" bij de familie Van Hoff in de
Waterstraat, liep vaak op zaterdag, na
schooltijd, naar het ouderlijk huis in Die
ren om daar het weekend door te bren
gen. Volgens dochter Eva deed hij dat om
geld uit te sparen voor "rookwaren".
Communicatie ging per briefkaart, en van
Dirk Bruins zijn ettelijke op het eerste ge
zicht onleesbare briefkaarten, gericht aan
zijn vader, bewaard gebleven. Beschreven
7
