De benoeming waar het hier om ging was
die aan de Provinciale Griffie van Zuid
Holland in Den Haag. Gijs werd later
eerste rector-magnificus van de Handels
Hoge School in Rotterdam, thans de Eras
mus Universiteit, en vervolgens interna
tionaal financieel deskundige.
Ondertussen, in 1907, was het pand IJs-
selkade 20 betrokken, gekocht in 1906
van vijf gezusters Revel man voor het be
drag van 1.125,00. De familie zou er
blijven wonen tot aan het vertrek naar
Den Haag op 1 mei 1926.
Afscheid van het Gymnasium
In 1920 nam dr. Bruins afscheid van het
Gymnasium Jhr. mr. B. de jonge, leer
ling, leraar, en tenslotte curator van het
Gymnasium, hield een lovende rede, vol
erkentelijkheid en warmte. Bruins ontving
een gedenkalbum met de namen van de
schenkers van "eene enveloppe", zoals
hij zelf achterin dit album schreef. Het in
gezamelde geld zou gebruikt worden om
een fonds te stichten "in de eerste plaats
om minvermogende leerlingen behulp
zaam te zijn bij het aanschaffen van
schoolboeken".
In 1920 telde het gymnasium 55 leerlin
gen, 31 jongens en 24 meisjes. Burge
meester Dijckmeester sprak in zijn af
scheidswoorden tot dr.Bruins zijn veront
rusting uit over de plannen van de
regering:
"Er moet groote verscheidenheid zijn in
de opleiding der jeugd en tot dusver heeft
de regeering dat ook altijd ingezien.
Thans wordt er gepeuterd aan die diffe-
rentiëering. Men tracht twee treinen die
niet hetzelfde eindpunt hebben op de
zelfde rails te laten loopen."
Jhr. mr.B. de Jonge drukte het anders uit:
"Deze materialistische tijd, deze tijd van
holle leuzen is geen gunstige tijd voor het
onderwijs in de humaniora, dat een
ideëel doel heeft en niet op geld verdie
nen uit is."
gezondheid, in de hoede van zijn zoon
en dochter in Den Haag achterlaten. Bij
dit afscheid ontving hij de gouden me
daille van de stad Zutphen en werd hij
benoemd tot "grootburger"der stad.
Op 26 september 1926 overleed Bruins in
Den Haag.
De Jonge schreef een In Memoriam in de
Zutphensche Courant met onder andere
de volgende woorden: "Waarin school
toch het geheim, dat hij scheen te bezit
ten, van ieders sympathie te winnen, het
peil van iedere omgeving te verhoogen,
en bij zijne leerlingen een bijna niet te
omschrijven reactie op te wekken, een
soort van eerbiedige genegenheid, maar
te warm voor eerbied, en te vol van be
wondering voor intimiteit?"
Mevrouw Dina Bruins bedankte voor dit
In Memoriam, en schreef over het overlij
den van haar echtgenoot: "Hoewel hij tot
den avond vóór zijn dood nog hoop op
beterschap scheen te hebben, voelde hij
toch in den nacht van Zaterdag op Zon
dag zijn einde naderen en met een hand
druk en een vriendelijke blik nam hij van
ons allen afscheid."
De vlag van het Gymnasium hing half
stok, toen Dirk Bruins begraven werd op
de Oude Begraafplaats aan de Warnsveld-
seweg in Zutphen, al de rustplaats van
zijn eerste vrouw Evadina ten Cate Fen-
nema, en van het jonggstorven zoontje
Hendrik Izaak. Ook zijn tweede vrouw,
Dina Maria Oort, zou hier begraven wor
den. Zij overleed op 4 september 1943
in den Haag.
Bij de totstandkoming van dit artikel werd
gebruikgemaakt van het archief van dr. Dirk
Bruins, dat in het bezit is van de auteur.
Anecdotes
Op 26 april 1926 volgde een tweede af
scheid, nu van Zutphen. Bruins wist dat
hij ongeneeslijk ziek was en wilde zijn
vrouw, die ook al jaren tobde met haar
Een man die respect oproept
Trachten een beeld te krijgen van de man
die het Gymnasium zo'n lange tijd leidde
is niet gemakkelijk. Het was geen man
die vooraan stond met gedurfde politieke
of sociale ideeën, integendeel, hij was ie
mand die met toewijding zijn werk op
6
