zoverre dat hij onderwijs ook voor meis
jes belangrijk vond, gezien zijn commen
taar in een boekje uitgegeven ter gelegen
heid van het 100-jarig bestaan van de
Kring voorwetenschappelijk Onderhoud.
In dit artikel gaf hij lichtelijk ironisch
commentaar op een lezing over scholing
en opvoeding voor vrouwen. Het zou nog
wel tot de jaren negentig van de negen
tiende eeuw duren voordat er ook meisjes
werden ingeschreven aan het gymnasium,
de eersten als extraneae, dat wil zeggen
dat zij niet de lessen aan de school had
den gevolgd, dus niet aan de school wa
ren opgeleid, maar wel eindexamen de
den. Dirk Bruins' dochter Eva deed staats
examen, studeerde vervolgens wiskunde
in Leiden en Zürich, en promoveerde op
4 juli 1918 in Leiden tot doctor in de wis
kunde. Zij werd lerares wiskunde in den
Haag.
De familie Bruins had duidelijk haar
plaats gevonden in Zutphen. De eerste
zoon werd geboren, Gijsbert Weyer Jan
(1883-1948), daarna dochter Eva Dina
(1885-1966) en vervolgens Hendrik Izaak
in 1888.
Tragische dood van zoontje
Hendrik Izaak laatste overleed, nauwe
lijks een jaar oud, op 28 juni 1889. De
peuter kreeg op een onbewaakt ogenblik
een naald in handen, stak deze in zijn
mond, en kon niet meer gered worden.
Het verdriet was enorm, en de moeder,
Evadina Bruins kon zich met moeite
staande houden. Dirk Bruins, als classicus
in hart en nieren ook het klassieke stoï
cijnse gedachtegoed toegedaan, re
ageerde zoals bij alle tragische gebeurte
nissen in zijn leven: met zelfbeheersing
en acceptatie. Hij liet zich niet meeslepen
door emoties en bleef zich gewetensvol
inzetten voor de medemens.
Deze levensbeschouwing werd niet be
paald door godsdienst, hoewel hij een
trouw gemeentelid van de Walburgskerk
was, en deze gemeente jarenlang heeft
gediend als kerkvoogd en als lid van de
Restauratiecommissie, waarbij hij zich in
zette voor het behoud van de Librije, de
restauratie van de Walburgskerk en de
B.Brui n i n g Arnhem
Broederenkerk.
Tot grote vreugde van de familie werd in
1891 nog een zoontje geboren: Albert
Gerhard Didericus, in de familie altijd
Appie genoemd. Hij studeerde in Delft en
werd hoofdingenieur bij de PGEM (Pro
vinciale Gelderse Elektriciteits Maat
schappij).
Op 3 maart 1894 trof de familie een ver
schrikkelijke slag. Ofschoon Evadina
Bruins over het verlies van haar zoontje
heen leek te zijn, bleek zij toch het leven
niet meer aan te kunnen. Haar lichaam
werd in de IJssel gevonden. In de
Zutphense Courant verscheen de vol
gende aankondiging:
"Tot diepe smart van mij en mijne kinde
ren overleed heden plotseling mijne innig
geliefde Echtgenoote, Evadina Bruins,
geb. ten Cate Fennema, in den ouderdom
van 37 jaren.Dr.D.Bruins.
Eva Bruins schreef hierover:
"Op 3 Maart 1894 ging onze lieve moe
der van ons heen, aan haar zachte, vrien
delijke persoonlijkheid heb ik steeds een
goed herinnering behouden. Appie was
toen 3 jaar oud, kon het leed niet besef
fen, en vroeg vaak: Waar is Ma?"
4
i