standige Zutphense padvinderij die niet
gebonden was aan regels waarmee hij
zélf niets kon of waarvan hij het nut niet
inzag.
De padvinderij van Wüstefeld is voor
Zutphen van grote betekenis geweest. Hij
had er alles voor over. De uniformen wer
den door hemzelf bekostigd en het verhaal
gaat nog steeds dat hij ook de instrumen
ten van het Muziekcorps van de Zutphen
se padvinders uit eigen zak betaalde.
De hopman neemt afscheid van de pad
vinderij wanneer hij meent dat het daar
voor de tijd is. Opmerkelijk genoeg is
nergens terug te vinden wanneer hij af
scheid genomen heeft. Hij wordt opge
volgd door mr. Van der Giesen, enkele
jaren later wordt de organisatie weer
overgenomen door de heer Nöbel. Deze
heeft na de Tweede Wereldoorlog, toen
de hele padvinderij stil kwam te liggen,
ervoor gezorgd dat de scouting in
Zutphen weer op poten werd gezet
Ereburger
Emiel Wüstefeld werd in 1926 ereburger
van de stad Zutphen. De gemeente kende
hem deze onderscheiding toe in verband
met zijn inzet als hopman van de padvin
derij. Niet omdat de gemeente dat zo'n
aardig initiatief vond, maar omdat Wüste
feld zijn padvinderij inzette om de door
watersnood geteisterde stad te helpen.
De foto's van die overstromingen spreken
nog altijd tot de verbeelding. De inzet van
de padvinderij wordt overigens zelden te
ruggevonden in de artikelen in de krant.
Hij kreeg het ereteken op een wat merk
waardige manier3. Net of het hem niet ge
gund werd maar dat men het hem om de
een of andere reden toch moest geven.
Het feit bleef tot aan zijn dood in 1972
verder totaal ongenoemd. Pas bij het "in
memoriam" in de krant duikt het feit
weer op.
Het Vogelpark
Het Vogelpark aan de Isendoornstraat
heeft een voorgeschiedenis die te maken
heeft met de hobby van Emiel Wüstefeld.
In de Leeuweriklaan had hij een prach
tige tuin met fruitbomen, bijzondere kip
pen en uitheemse vogels. De grote liefde
voor vogels bleef bestaan. Ook toen het
terrein aan de Leeuweriklaan vernield
was bij de bevrijding van Zutphen. De
..„-f
y\
t
i
ii
V-
e
52
V -
r
ft
