woonde toen op Coehoornsingel 64; daar
bleef hij geruime tijd wonen, maar in ja
nuari 1938 verhuisde hij naar Nieuwstad
87 (85a). Daar is hij tot aan zijn dood op
13 februari 1972 gebleven.
Hij is de rest van zijn leven weduwnaar
gebleven. Het is opmerkelijk dat velen in
Zutphen nooit geweten hebben van zijn
huwelijk. De algemene gedachte was (is)
dat hij vrijgezel is gebleven.
Zijn stiefdochter, Elisabeth Maria Leo-
narda Sophia L'Eciuse emigreerde in fe
bruari 1925 naar het Canadese Winne-
peg.
De hoedenzaak
De naam Wüstefeld was in Zutphen
vooral bekend vanwege de hoedenzaak
in de Beukerstraat van de twee zusters
van de hopman. Over deze zusters deden
diverse verhalen de ronde. Zo zouden de
dames altijd wat kriegel zijn wanneer ze
merkten, dat in de kerk - bedoeld wordt
de Sint Janskerk - vrouwen kwamen die
geen hoed droegen. Dat vonden ze niet
gepast. Als dame hoorde je een hoed te
dragen, zeker als je naar de kerk ging.
De winkel werd door Emiel en zijn beide
zusters gerund. De familie had, behalve
de hoedenzaak in de Beukerstraat ook
een groothandel in hoeden. Met de win
kel bemoeide Emiel zich duidelijk minder
dan zijn twee zusters. De dames, beiden
ongetrouwd, deden dat, de groothandel
was voor Emiel.
Hij was uiteraard veel op pad, zij het dat
hij niet meer zo ver weg ging. Maar zijn
sporen leidden tot in Zeeland en Lim
burg.
Hopman Wüstefeld
Wie de naam Wüstefeld in Zutphen laat
vallen, kan rekenen op de volgende reac
tie: "Je bedoelt zeker hopman Wüstefeld"
of kortweg "de hopman".
Het laat overduidelijk zien dat de naam
van deze man verbonden is geweest met
de padvinderij in Zutphen. Wüstefeld
groeide op in de tijd dat de padvinderij
overal begon op te bloeien. Gesticht door
de Engelse Lord Baden Powel, werden
diens ideeën gekoesterd door Emiel Wüs
tefeld. Hij vond dat er in Zutphen iets
concreets gedaan moest worden voor en
met de jongens en meisjes.
Los van elke organisatie bood hij ze gele
genheid padvind(st)er te worden als ze
een bepaalde leeftijd hadden bereikt.
Voor het oprichten van een padvinderij
waren natuurlijk meer argumenten aan te
voeren. Eén ervan was het van de straat
houden van kinderen. Een motief dat nog
steeds gehoord wordt om hetzelfde te be
reiken.
Een tweede doelstelling was de kinderen
vertrouwd te maken met de natuur, als ze
dat al niet waren.
Een derde argument lag in de opvoedkun
dige sfeer: probeer de kinderen op te voe
den tot eerlijke, trouwe en hulpvaardige
mensen in de maatschappij. Daar heeft
iedereen straks profijt van.
Wüstefeld was zelf sterk gericht op het
tweede en derde argument toen hij zich
met scouting (het woord moest nog wor
den uitgevonden) ging bezighouden.
Hij was de initiatiefnemer en "dus" ook
degene die de leiding had. Hij woonde
toen al op de Nieuwstad en had aan de
Leeuweriklaan een prachtige tuin, met
50
