stond aanvankelijk nog geen zekerheid.
Een van de mogelijkheden was het terrein
tegenover Groot Gaffe! met een door hem
gesignaleerde "mooie bosrandterwijl hij
de huidige locatie maar "doodongelukkig"
vond. Ook daar won zijn liefde voor de na
tuur het dus van de zakelijke argumenten."
Dick
Via zijn zoon Dick komen we nog iets te
weten dat vee! licht werpt op de kritische
noten die de voorzitter van het schoolbe
stuur meende te moeten uiten, om het o.i
al gevoelde gemis aan bestuurlijke in
breng gedurende langere tijd in deze te
"verantwoorden." (Er werd de komende
jaren veel ondersteunend personeel aan-
schreef dan niet alleen vele boeken op
het gebied van de biologie maar leverde
ook een belangrijke bijdrage aan het
maatschappelijk leven als actief lid van
de kerkenraadzat in het bestuur van de
Zutphense Gasthuizenparticipeerde in
de Wetenschappelijke Kring in Zutphen,
was buitengewoon ambtenaar van de
burgerlijke stad (heel wat oud-leerlingen
werden door hem in de echt verbonden).
Hij was altijd bereid mensen die in moei
lijke omstandigheden verkeerden een hel
pende hand toe te steken. Hij hield voor
drachten op biologisch en pedagogisch
gebied in de regio. Gaf cursussen op za
terdagmiddag aan leerkrachten van aller
lei scholen die hun kennis wilden bijspij
keren op biologisch gebied (als honora-
gesteld).
"De relatie tussen mijn vader en De Rui
ter was er een van onderlinge waardering
maar op basis daarvan schuwde men een
stevige discussie niet. Sterke en zwak
kerekanten kwamen daarbij over en
weer aanbod. Vader was een bezield
mandie naast een meer dan volledige
dagtaak als rector ook nog een fulltime
taak op zich nam in zijn vrije uren. Hij
W
- -VI
rium kreeg hij daardoor steevast een
doosje sigaren). Hij was niet vaak thuis
maar toch een betrokken en liefdevolle
vader.
In zijn werk stond de leerling centraal.
Met name de leerling die het moeilijk
hadom welke reden ookhij begreep ze
en leefde intens met ze mee en onder
hield nauwe contacten met de ouders.
Hij was niet zelden de pleitbezorger van
64
7
i
T
