liefheeft moet ook zijn broeder liefheb
ben
Maa tschappelijk
Het vertrek van dr. IJsseling uit Zutphen
had gevolgen voor veel maatschappelijke
en kerkelijke instellingen waarin hij als be
stuurslid participeerde, en ook de Christe
lijke Jeugdbond voor Natuurstudie verloor
een enthousiaste mentor, maar "Hij vond
dat het ook daar tijd was om plaats te be
reiden voor de komende generatie en
wilde daarbij niemand in de weg zitten",
zoals een van zijn vroegere bekenden het
uitdrukt. Van andere zijde wordt gemeld
dat hij wilde gaan wonen in de omgeving
van een universiteitsstad waar ook twee
van zijn kinderen, Joke en Dick, woonden.
Een oud-docent, herinnert zich hem nog
als leerling maar ook mocht hij acht jaar als
docent onder diens leiding werken: "Zijn
weeksluitingen waren altijd een zinnig sa
menzijn. Wat er ook aan bijeenkomsten
wassteeds was er sprake van diepgang".
"Ik maakteals leerlingvoor mijzelf mee
hoe hij de scheidsmuren tussen de ver
schillende schooltypen (HBS en Gyma-
sium) slechtte door een soepeler over-
gangsbeleid te creëren. Dat was uniek in
die tijd.
"De harmonie rond hem werkte stimule
rend voor de continuïteit van de school; er
was bij gevolg weinig verloop in het corps
van docenten".
Van IJsselings buitenschoolse werk is wei
nig te achterhalen.
Op 1 januari 1968 trad dhr. J. van der Kluit
aan als geneesheer-directeur van de gefu
seerde ziekenhuizen. Hij maakte dr. IJsse-
ing korte tijd mee als provisor bij de voor
bereidingen voor de nieuwbouw van het
Spittaal:
"Er moet kort daarvoor door de provisoren
ontzaglijk veel werk verricht zijngezien de
extreem korte tijd waarin de fusie tot stand
kwam. Ik weet noghoe hij achterover zat
bij vergaderingen en hoe iedereen dacht
"die slaapt". Dan veerde hij plotseling op
om met enkele volzinnen duidelijk te ma
ken dat hij de hele situatie in kaart had."
"Over de locatie voor de nieuwbouw be-
De hal van het nieuwe Baudartius College
63
r -
i
1
