foto 5: Laarstraat 48
een fabriek kwamen. Dat vraagt om een
industriële productie en een landelijke
distributie die toen nog niet bestonden.
Ze zijn ongetwijfeld op bestelling ge
maakt door een Zutphense huisschilder.
Handwerk dus en als zodanig herkenbaar,
vervaardigd aan de hand van modellen-
boeken, al dan niet met sjablonen. De
drager zal een duurzaam metaal zijn ge
weest. Ijzer of blik zijn te gevoelig voor
roesten. Koper of messing waren ongetwij
feld te duur. Lood is te zacht, aluminium
was nog niet beschikbaar, zodat zink
overblijft, ook toen al gebruikt voor dak
goten. We nemen aan dat de loodgieter
vinden in archieven of bibliotheken, het
is daarmee nog niet duidelijk welke in
Zutphen zijn gebruikt. Een directere me
thode is het maken van een wandering
door het Zutphen van de late negentiende
eeuw, daarbij lettend op huisnummers
die er oud uitzien. Het Stadsarchief is ons
weer behulpzaam. Nu bij het vaststellen
van de grenzen van de bebouwing in
1898.
Om te weten waar we op moeten letten,
moeten we even stilstaan bij de manier
waarop die eerste plaatjes vermoedelijk
zijn gemaakt. We kunnen gevoeglijk aan
nemen dat ze nog niet, zoals vandaag, uit
foto 7: Nieuwstad 63
de zinken plaatjes leverde aan de schil
der, die ze vervolgens voorzag van een
witte achtergrond en zwarte cijfers. We
zoeken dus naar plaatjes van een grijzig
metaal, waar een magneet niet aan blijft
foto 6: Norenburgerstraat 18
4
foto 8: Dieserstraat
