van professor Oppermann de staf over de zekerheid die de oude acten over het ont staan van kerk en stad leken te geven. Hij maakte korte metten met het toenmalig geschiedverhaal: alles wat de oude schrij vers hadden geproduceerd was vals, en van de geschiedenis van het oude Zutphen bleef niet veel meer over. De be ruchte 'Zutphense falsa' hebben genera ties geschiedenisstudenten gebiologeerd en - het moet gezegd - de geschiedenis van onze stad niet altijd goed gedaan. Oppermanns hyperkritiek is thans achter haald. We hebben geleerd allerlei ni veaus en dimensies te zien achter de blote tekst die hem zo intrigeerde. En er zijn nieuwe methoden, theorieën en we tenschappen opgekomen. Naast teksten zijn beelden en materiële relikten, de stadsarcheologie, het landschap en de stedebouw, even belangrijk gebleken als bronnen voor het geschiedverhaal. Toch was die fase van afbraak heilzaam, want ze heeft het mogelijk gemaakt dat we weer met een frisse blik naar de oud ste geschiedenis van Zutphen zijn gaan kijken, zonder al te veel gehinderd te worden door vastgeroeste beelden en tra dities. Ze heeft ruimte gemaakt voor de nieuwe benaderingen die u in dit boek zult aantreffen: archeologie, bouwge schiedenis, kunstgeschiedenis, liturgiege schiedenis en cultuurgeschiedenis geven tezamen een wezenlijk nieuw, veel rijker beeld van het ontstaan van de kerk, haar ontwikkeling en functies, en haar plaats in de stedelijke gemeenschap, dan we ge wend waren. De manier waarop we nu naar de Sint- Walburgiskerk kijken verschilt dan ook volkomen van die van honderd jaar gele den. Het boek dat nu verschijnt, vormt daar de weerslag van. Het is zeker nog niet volmaakt, en ook niet compleet, want niet voor alle aspecten waren ken ners beschikbaar. Bovendien weet elke historicus dat het verhaal dat erin wordt verteld minstens op onderdelen al spoe dig weer zal worden aangevochten. Maar het weerspiegelt wel wat we met de hui dige stand van de historische weten schappen op verantwoorde wijze over de Sint-Walburgiskerk kunnen vertellen. Dat verhaal is er een van genegenheid en liefde. Wie van Zutphen houdt, houdt 27

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 1999 | | pagina 5