Mevrouw Doomink
(2e van links) bij de opening
van het museum aan de
Rozengracht in 1961
Toen mevrouw Doomink 80 werd, ver
scheen bij De Walburg Pers het boek Ge
schiedenis in Zutphen. Het gaat over ge
schiedschrijving, geschiedbeoefening en
historisch besef in de stad. Een bundel
opstellen om het werk van deze hard
werkende vrouw te eren. Ik ga niet herha
len wat daar allemaal in staat.
Chris Schriks schrijft in zijn bijdrage in
deze bundel:
Vandaagnu de stad weer bijna com
pleet isnu de stad weer een levendige
indruk maaktgroeit opnieuw het his
torisch gevoel bij haar inwoners.
Hetgeen mede te danken is aan Tine
Doornink die als devies zou kunnen
voeren 'Met zorgvuldigheid en stijl'.
Stijl had ze. Zorgvuldig was ze. Tot het
laatst toe.
Die laatste jaren van haar leven waren
niet zo gemakkelijk meer. Een paar jaar
geleden kwam ze nog wel eens op het ar
chief. Aan het woord Stadsarchief kon ze
niet wennen, maar daar wilde ze zich
niet meer mee bemoeien. Wij praatten,
zoals vaker, over het kerkelijk leven in
Zutphen, haar visie daarop en altijd weer
vroeg ze belangstellend hoe anderen, zo
als ik, daar dan tegenaan keken.
Hoewel iedereen eigenlijk wist dat haar
leven achteruit ging, kwam haar einde
voor ons onverwachts, hoorden we van
haar overlijden toen ze al begraven was.
In kleine kring is ze op 13 januari 1999
begraven op de begraafplaats Steenbrugge
in Diepenveen.
Een markante vrouw is heengegaan, ken
ner van kunst en geschiedenis, schrijfster,
wetenschapbeoefenaar, eenvoudig gelo
vig mens. Dat ze in vrede rusten mag.
Jaap Riemens
37
