In een 'Verslag van den toestand der ge
meente Zutphen' staan enkele passages
van de Keuringsdienst van Waren over
(de kwaliteit) van puddingpoeder. Dit had
betrekking op puddingpoeders in het al
gemeen en ging niet specifiek over pud
dingpoeder van 'De Padvinder'.
"Ook puddingspoeders waarin suiker
is vervangen door sacharine worden
meerdere malen aangetroffen en het
produkt dat maïzena wordt genoemd
blijkt uit aardappelmeel te bestaan."
"In veel monsters puddingpoeder is de
suiker vervangen door een kunstmatig
zoetmiddel. De pudding- en vlapoe
ders bestaan veelal uit mager melkpoe
der met een weinig meelsoorten".
"De inhoud van de vanillepakjes loopt
terug. Zodanig zelfs dat enkele pakjes
nog maar 1,75 gram bevatten. Het ge
halte vanilline bedraagt nog maar
0,05% in plaats van 1%."
(Gemeente verslag 1940).
In de jaren '50 was de omzet in ieder ge
val zodanig achteruit gegaan dat er geen
knecht meer nodig was om Johan Riet
berg in de fabriek te helpen. Aan het eind
van die jaren was hij zelf slechts één mid
dag per week aan het werk in de fabriek.
Die achteruitgang werd waarschijnlijk
mede veroorzaakt doordat steeds meer
kant en klare producten op de markt kwa
men. Zo had je al enige tijd chocolade
en vanillepudding in flessen bij de melk
boer. Verder kwam Saroma op de markt:
een 'kant en klaar' puddingpoeder waar
Een bewaard
gebleven
suikerzakje van de
puddingpoederfa-
briek.
je alleen nog maar melk aan toe hoefde
te voegen en niet hoefde te koken.
Volgens de verhalen heeft Johan nog een
poging gedaan om hieraan mee te doen.
Hij schijnt met iemand in zee te zijn ge
gaan om een 'kant en klaar' product te
ontwikkelen. Dit is niet gelukt.
Waarmee in de jaren '50 nog een zekere
omzet behaald werd, was verpakte suiker
(suikerzakjes). Het is bijna niet voor te
stellen, maar die zakjes werden door mijn
vader met de hand gevuld (5 gram per
zakje) en later met een kwast met lijm
dichtgeplakt. Hij kon daar urenlang mee
bezig zijn. Het dichtplakken van de zak
jes gebeurde vaak in de avonduren in fa
miliekring.
Tegen het eind van de jaren '50 was het
al lang geen rozegeur en maneschijn
meer wat betreft de inkomsten uit de pud-
dingfabriek en uit de grosssierderij.
Rond 1960 konden hier geen twee gezin
nen meer van leven. In 1962 heeft mijn
vader een andere werkkring gevonden en
stapte hij uit de zaak; hij bleef vennoot.
De puddingfabriek hield officieel op te
bestaan op 31 december 1963.
n 1965 werd het pand in de Heukerstraat
verkocht aan Siebers uit de Barlheze, die
het als opslagruimte ging gebruiken voor
zijn handel in oud papier en metalen.
Broer Gerrit zette de grossierderij nog een
aantal jaren voort, maar op 1 mei 1968
werd hier definitief een punt achter gezet.
80
Mochmaa? verpakt
PuddSncpoederfafcrieii
,.DE PADVINDER"
ZUTPHEN
