De Berkelruïne of Waterpoort. Duidelijk is de nette afwerking te zien aan de kant van het
Hagepoortplein. Deze situatie is van 1954.
De Groningse hoogleraar stadsgeschiede
nis Pim Kooij staat in zijn benadering
dichter bij de lokale belangstelling voor
de geschiedenis van stad, dorp of gewest.
In zijn korte, duidelijke en nuttige hand
leiding Stadsgeschiedenisdie in 1989 in
de reeks Cahiers voor Lokale en Regio
nale Geschiedenis bij de Walburg Pers
verscheen, onderscheidt hij drie basisvor
men van stadsgeschiedenis: de biografi
sche traditie, de exemplarische traditie,
en de urban history'-traditie.
De exemplarische traditie staat het verst
af van wat ons vandaag bezighoudt. Het
is een vorm van stadsgeschiedenis waar
bij de stad slechts als voorbeeld wordt ge
bruikt bij de beschrijving en verklaring
van een problematiek die de stad over
schrijdt, en waarbij de stad ook niet ver
der wordt bekeken dan de grenzen van
die problematiek. Om een fictief voor
beeld te noemen: het groenbeleid in Ne
derland geïllustreerd aan de parkaanleg
in Zutphen, of, onder de titel 'Zuivel in
Zutphen' (en dus even denkbeeldig) een
studie naar de plaats van Zutphen in het
agrarische landschap, geïllustreerd aan de
toenemende concentratie van melkpro-
duktie en de melkverwerking. Bij zulke
vormen van stadsstudies gaat het niet om
de stad als zodanig, maar alleen om een
bepaald aspect van het stadsleven dat
met datzelfde aspect in andere steden in
verband wordt gebracht, terwijl alle an
dere aspecten van het stedelijk leven, die
het beeld van de stad verrijken, tussen
haakjes worden gezet.
55
s
