zou eerder rood en wit verwacht hebben,
zo gaat hij verder. Hij baseert zich daar
bij op de kleuren die in het gemeentewa
pen voorkomen.
De vlag van Zutphen gaat niet alleen
mank aan historisch gegroeide zinvolle
waarden, maar het vlagsymbool is ook
niet inspirerend. Daar kan nog aan toege
voegd worden dat er minstens zeven ge
meenten zijn die een dergelijke vlag heb
ben. De kleur wit is als eindkleur heral
disch niet verantwoord.
Vraag het maar bij het archief...
De gemeentesecretaris is het maar ten
dele eens met de notitie. Hij heeft wel
een verklaring voor de kleuren blauw en
wit. "Het blauw en wit van de vlag moet
enige eeuwen geleden zijn ontleend aan
het wapenschild der gemeente, waarvan
het bovenste deel van "lazuur" (hemels
blauw) is en het onderste gedeelte van
"zilver". Hij heeft geen probleem met een
officiële vaststelling van de gemeentevlag
door de raad, als daarbij het blauw en wit
maar intact worden gelaten. "Overigens
til ik aan dit alles niet zo zwaar als de
echte heraldicus", besluit hij de kantteke
ning.
Toch wordt, en zo hoort het ook, de ge
meentearchivaris ingeschakeld. Die infor
meert de afdeling Algemene Zaken. Bij
het antwoord zit een afschrift van een ge
deelte van de stadsrekening van
1445/1446. Dat zou helderheid kunnen
verschaffen. In die passage wordt gespro
ken over een stadswapen, bestemd om
vóór of op de herbergen te plaatsen
waarin Zutphenaren verbleven. De tekens
bestonden uit twee rode kruisen op een
wit veld.
De ontdekking van het kruis
Met deze kennis wordt op genoemde af
deling een nieuwe notitie gemaakt.
Hierin wordt opnieuw gezegd dat men
rood en wit verwacht zou hebben bij de
stedelijke vlag, daarbij verwijzend naar
de kleur van het gemeentewapen. Een
nieuw aspect wordt gevormd door het an-
kerkruis. Hiervan wordt opgemerkt: "het
ankerkruis, aangebracht onder in het
schild, schijnt het eigenlijke stedelijke
embleem te zijn geweest in de oorspron
kelijke stadskleuren: rood en wit. De
plaats van dit ankerkruis moet worden
toegeschreven aan het verkrijgen van een
onderscheid van de wapens van andere
Gelderse steden, die eveneens de Gel
derse leeuw voeren en daaraan dan een
andere figuur toevoegen. Hierdoor heeft
het blauw/wit een accent gekregen, dat
meer uit de drang der omstandigheden is
voortgekomen." Bekend is, dat in de Mid
deleeuwen de krijgsbanier, waarmee men
ten aanval toog, in onze stad een "root
cruyce" op wit doek vertoonde." De geci
teerde woorden komen uit de stadsreke
ning van 1445/46.
Een vlag met rood en wit?
De heer Van de Merendonk bepleit het
invoeren van een rood/witte vlag, al dan
niet voorzien van een ankerkruis. Dat zijn
de kleuren die raakvlak hebben met het
verleden van de stad, blauw/wit heeft dat
niet. De enige reden die men kan beden
ken om hiervan af te zien, zal financieel
van aard zijn. "Wordt echter vastgehou
den aan de kleuren blauw/wit, dan is het
beter de bestaande situatie te handhaven
en deze vlag niet officieel te doen vast
stellen." Daarmee zou ook het ankerkruis
niet in beeld komen.
De gemeentesecretaris noteert in potlood
schrift: "Ik zou willen herhalen wat ik on
der de nota van 13 november 1968 heb
geschreven". Met andere woorden: hij
ziet geen heil in de nota, toen niet en nu
niet.
Dit keer trekt de afdeling Algemene Za
ken echter aan het langste eind. Dat blijkt
wanneer in de zomer van 1969 een voor
stel wordt ingediend om de gemeentevlag
officieel vast te stellen. In de aan het col
lege gerichte brief staat deze passage:
"Zoals onze vlag tot dusver wordt ge
voerd, mist zij voldoende onderschei
dend vermogen, omdat een zelfde vlag
ook door verschillende andere gemeen
ten is bepaald.
34
