kend, alleen weduwen, die zich dan mes-
semaaksters noemden.
Het aantal schippersen was ook niet
groot. Toch waren er weduwen die een
bedrijf overnamen en zelfs een enkele al
leenstaande schipperse. Of de vrouwen
ook werkelijk met een schip erop uit trok
ken, of hiervoor mannen in dienst had
den, is niet na te gaan.
Tegenwoordig telt de gemeenteraad van
Zutphen zes vrouwelijke leden, zijn er
twee vrouwelijke wethouders en heeft de
stad haar tweede vrouwelijke burgemees
ter. Vrouwelijke ambtenaren runnen afde
lingen van het gemeentelijk apparaat en
één van de drie diensten heeft nu een
vrouwelijke directeur.
In het onderwijs worden gelijke kansen
voor jongens en meisjes nagestreefd. Het
statussymbool van de niet-werkende
vrouw hebben we inmiddels ingeruild.
Vrouwen hebben een lange weg afge
legd, waarbij de grenzen steeds verlegd
werden. Xaveria zou in onze tijd als on
gehuwde, werkende vrouw niet uitgeran
geerd zijn. De kans is groot dat zij nu een
gelukkiger leven had kunnen leiden.
Bronnen
Stadsarchief Zutphen
OAZ inv. nrs.: 40, 113-114, 121, 841-845.
ORA inv. nrs.: 22,34.
Wolzogen Kühr, S.J. von
De Nederlandsche vrouw in de tweede helft
van der 18e eeuw. Leiden, 1920.
Zijsporenvrouwen in de geschiedenis van
Zutphen. Zutphen, 1990.
Peters, M., Cildebroeders en gildezusters; de
economische positie van vrouwen in de
Zutfense ambachtsgilden. (1987): docto
raalscriptie.
44
