doel van de stichting wordt aangepast.
Het gaat nu om "de bevordering van het
algemeen welzijn, door aanwending van
het kapitaal tot maatschappelijke doelein
den, in hoofdzaak voor genezing en ver
pleging van zieken en gebrekkigen, het
verschaffen van onderkomen aan bejaar
den of gebrekkigen, het verschaffen van
passende bezigheden aan onmaatschap
pelijke of onvolwaardige personen of het
voorzien in de behoefte aan kleine kredie
ten van personen, behorende tot de eco
nomisch zwakke groep des volks."
In 1976 werd de exploitatie van de 'witte
woningen' beëindigd. De gemeente
Zutphen werd - via moeilijke onderhan
delingen met Hic Jacet Robur - eigenaar
en liet alles afbreken. Daar was voldoen
de aanleiding toe. Veel woningen waren
wegens verval, veroorzaakt door vernie
lingen en gedeeltelijke leegstand, al dicht
getimmerd.
Tenslotte
In de inleiding kwamen twee archiefjes
ter sprake. Ik wil er ook mee eindigen. In
het secretariearchief van de gemeente
Zutphen bevindt zich een dossier over de
aankoop van 'het witte dorp'. In dit dos
sier zit een brief van het Genootschap Ar
chitectuur et Amicitia waarin het bestuur
van dit genootschap er bij het gemeente
bestuur van Zutphen op aandringt te zor
gen voor voldoende documentatie van het
complex. Men denkt aan bouwtekenin
gen, stedebouwkundige plansituaties, fo
torapportage, briefwisseling, e.d.
Als antwoord hierop schrijft het college in
april 1977: "Vanwege de ook dezerzijds
bekende sociale en monumentale aspec
ten aan het complex, achten wij het van
belang, de terzake gevoerde correspon
dentie, alsmede bouwtekeningen e.d.,
voorzover nog aanwezig, voor de ge
meente Zutphen te behouden en op de
langere termijn in ons - uitstekend geoutil
leerde - oud-archief [dan net verhuisd
naar de Spiegelstraat; JR], gevestigd in een
speciaal voor dit doel bestemd gebouw, te
bewaren, zodat ook latere generaties in
de gemeente Zutphen zelf kennis kunnen
nemen van de geschiedenis van deze wo
ningen."
Met dit dossier is de documentatie van 'de
witte woningen' compleet. De grote ver
dienste ligt echter bij de jongeren die des
tijds het sinaasappelkistje bij het Stadsar
chief hebben afgeleverd. Zonder die infor
matie was dit een zwarte vlek in de docu
mentatie van het witte dorp geworden en
gebleven.
J
m
si
55
