aan Reesink steeds weer duidelijk moest
maken.
Terug naar de bouw van deze woningen.
Op 26 oktober 1931 werd de bouwver
gunning aangevraagd voor 54 woningen,
te bouwen op een terrein aan de Marsweg
(sectie A nr. 515). De Gelderse Schoon
heidscommissie gaf geen goedkeuring.
Een vijftal bezwaren werd ingebracht,
juist op het punt van de vernieuwingen
die Van Tijen had doorgevoerd.2 De di
recteur Gemeentewerken kwam vervol
gens met vier bezwaren van technische
aard. Het ging vooral over de hoogte van
O
30
I
rp»
ruSw&SL22-3
de kamers, de fundering, de beerputten en
de riolering. Ook bestonden er bezwaren
tegen de dakvorm, juist het paradepaardje
van Van Tijen. De strokenbouw, over
dwars op de Marsweg, werd door Ge
meentewerken als "hofjesbouw" bestem
peld, in de bouwverordening niet gere
geld, maar ook niet verboden. Na veel vij
ven en zessen werd gunstig geadviseerd
door Gemeentewerken. De hoogte van de
vertrekken moest dan wel tenminste 1,5
cm hoger genomen worden (om gemid
deld aan 2.80 m te komen). De Schoon
heidscommissie bleef morren en vond het
allemaal niet geslaagd.
Formeel was alles rond, maar de directeur
van Gemeentewerken begon in januari
1932 met een ander probleem: hoeveel
mensen mogen er in deze nieuwe wonin
gen maximaal komen? Het varieert van
het type woning (3, 9 of 10 bewoners).
Het hele circus werd opnieuw gestart toen
bleek dat Van Tijen andere tekeningen
had ingediend dan die waarop de vergun
ning was gebaseerd. In juni van dat jaar
werd door de Bouwmaatschappij besloten
het aantal woningen terug te brengen tot
45 en in december 1932 vroeg raadslid
Lagerwaard of de woningen aan de Mars
weg "in den volksmond al paardenstallen
genoemd" nu wel voldeden aan de bouw
verordening. De burgemeester kon hem
gerust stellen. Enkele maanden later ble
ken de eerste woningen al gereed te zijn
en kon de gemeente deze in gebruik laten
nemen door de eerste bewoners. Een
nieuwe wijziging van het aantal wonin
gen (drie blokken krijgen geen 9 maar 10
woningen) bracht het aantal gerealiseerde
woningen uiteindelijk op 48. Tegen het
einde van 1933 waren de woningen ge
reed. Het complex 'witte woningen' was
klaar. Van een vervolg - Van Tijen wilde
een complete woonwijk Zutphen-Noord
realiseren - is het nooit gekomen.
De industrialisatie, de crisis en de politiek
moeilijke tijden verhinderden dat de plan
nen van Van Tijen in deze richting con
creet zouden kunnen worden gemaakt.
Boven (in het midden) de straatjes van 'de
witte woningen'.
50
8if£*Tf?srj?
FISHO#Sr<$TQ.
MQQkO ?7J?
li
