Groenmarkt 41 niet langer mogelijk hun
toilet te legen zonder gebruik te maken
van de kelder van no. 43. De stortkoker
kwam immers in de kelder van de buren
uit. Ook in de 1 7e en 1 8e eeuw kenden
deze huizen nog vele diverse bewoners.
Niet zelden leidde te zware hypothecaire
belasting in het verleden tot gerechtelijke
verkopen. Zoals bijvoorbeeld in 1689,
toen de panden Groenmarkt 43 en 45
door Anthony van Eyll en zijn vrouw
Elysabeth van Lindt zo zwaar waren be
last, dat tot gedwongen verkoping werd
overgegaan. De schuldeiser, Elysabeth
van Bennghen, weduwe van doctor Hen-
ricus van Lindt kocht tenslotte zelf het ge
heel voor 1.600,-, om het in 1 693 door
te verkopen aan Arnoldt ter Raeve. Maar
dan zitten we al in een heel andere tijd,
waarin de sporen van een middeleeuws
verleden langzaam maar zeker uit het
zicht verdwenen.
Totdat, door het initiatief van de huidige ei
genaars, de oude gedaante van de panden,
voorzover in bezit en nog aanwezig, afge
lopen zomer weer te voorschijn kwam.
En is het niet aardig dat momenteel - wel
iswaar niet aan het hoekpand - de oude
middeleeuwse naam weer zichtbaar is te
rug te vinden? Zutphen zou er nog fraaier
kunnen uitzien wanneer bewoners van
oude panden in de binnenstad ertoe zou
den overgaan de oorspronkelijke naamge
ving in de vorm van gevelstenen en/of uit
hangborden te laten terug komen. En ze
ker nu zich in de stad een echte gevel
steenhouwer heeft gevestigd moet dit toch
tot de verbeelding spreken.
In ieder geval heeft de werkgroep Bou-
whistorie opnieuw de gelegenheid gehad
één van de vele verborgen middeleeuwse
schoonheden in de stad nader te onder
zoeken.
Met dank aan Constant Willems voor de aanvullingen
en verbeteringen in het bouwhistorisch gedeelte van
dit artikel.
63
