werd mogelijk vanuit het midden gedra gen, net zoals op de begane grond, al zijn hiervoor in de kap nog geen overtuigende bewijzen gevonden. In de 15e of 16e eeuw is het rechterdeel van het huis inge kort, waardoor een nieuwe kapondersteu- nende constructie noodzakelijk werd. Uit voeriger bouwhistorisch onderzoek naar deze intrigerende kap kan uitsluitsel ge ven over de oorspronkelijke opzet van de kap, de verbouwingen en de datering van de bouwfasen. Het pand van Wernbolt Stuvenberch was niet het enige grote complex in dit gedeel te van de Korte Hofstraat. Men denke bij voorbeeld aan de kolossale kap van Wee- vers/Noach, Korte Hofstraat no. 14-16. Ook dit pand gaat terug tot de late 13e vroeg 14e eeuw. Deze koopmanshuizen, waarbij men ook het huis Gelre, aan de overkant van de Markt gelegen, moet re kenen, verrezen met name na de periode van de grote stadsbranden (o.a. in 1284). De verstening van de houten stad werd mede mogelijk gemaakt door de enorme welvaart die de stad in de 1 3e en 14e eeuw doormaakte. Ook het gebouwencomplex op de hoek van de Korte Hofstraat/Groenmarkt moet van oorsprong dateren uit de 13e-14e eeuw. In de 15e eeuw vormde het viertal huizen tezamen een geheel (Groenmarkt 39 t/m 45) dat bekend stond onder de naam 'Het Golden Hoifft'. Voor het eerst duikt deze naam op in 1433, wanneer Jo- han van Wanlo het huis in eigendom heeft. Deze Johan van Wanlo wordt in 1447 vermeld als verwaarder, zeg maar bestuurder, van het Oude Gasthuis, gele gen aan de Zaadmarkt. Het gebouw had zijn hoofdtoegang aan de Korte Hofstraat en liep naar achteren toe door tot aan Groenmarkt 37, zijnde de rechter helft van 'de Kronenborg'. Wie nu aan de voet van de Wijnhuistoren in de richting van deze huizen kijkt, ziet nog de kleine langsgerichte kap van één van de panden die oorspronkelijk deel uitmaakte van het 'Golden Hoifft', namelijk Groenmarkt 41 Het is een sporenkap met twee haanhou ten onder elkaar. De kap heeft een con structie die in het midden gedragen wordt door een nokstijl en een onderslagbalk in de nokrichting van het pand. Het gaat om een zgn. langsspantconstructie die type- 61

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 1994 | | pagina 15