'Een juichtoon ging er gisteren
middag in veler hart, vlaggen
wapperden al spoedig uit veler
woning toen de telegraaf ons
met het bericht bekend maakte
dat onze rechtbank behouden
bleef. De muziek van de artille
rieschutterij bracht een serenade
aan de h.h. mr. B.A. Roel vink,
Voorz. der rechtbank en mr.
S.M.S. de Ranitz, Officier van
Justitie alhier. En waarlijk,
Zutphen heeft reden tot juichen
over de genomen beslissing. De
uitbreiding van het rechtsgebied
onzer stad maakt haar meer en
meer tot een middenpunt, waar
toe ligging en communicatie
middelen haar bestemmen.
Welvaart en meerder vertier
kunnen er niet dan het gevolg
van zijn. Breidt zich nu slechts
de handel uit, vaart er een flin
ke, degelijke handelsgeest in
onze bevolking, waartoe de
voorwaarde in ons spoorwegnet
en onze ligging aan de rivier
voorhanden zijn, dan gaat
Zutphen inderdaad een schoone
toekomst tegen.'
In de Deventer Courant van 16
maart 1877 werd in een hoofd
artikel onder de titel 'Mishan
deld' uiting gegeven aan veront
waardiging en smart:
'Verontwaardiging en smart ma
ken wel eens woordenrijk en he
vig maar het (is) verstandiger
geweest en waardiger om een
brutaal onrechtvaardige bejege
ning den rug toe te keren en te
zwijgen.
Nog is ons de keel niet dicht ge
knepen al ligt de stad onzer in
woning vernederd daar al wordt
ze in haar ongeluk ook nog van
verschillende zijden met hoon
gelach bespot, geschopt, ver
guisd.
De Eerste Kamer is er nog. Zal
zij een maatregel verwerpen die
door het algemeen belang niet
wordt gevorderd en verbittering
en vervreemding in verschillen
de streken zal te voorschijn roe
pen?
Maar het schreien staat ons na
der dan 't lachen. Met de tranen
in de oogen van spijt hebben wij
het vonnis van Deventer aange
hoord. Voor het recht en het be
lang dier stad schijnt geen plaats
te zijn en voor hetgeen men in
de laatste jaren het algemeen
belang van Nederland gelieft te
noemen.'
Alle debatten in de Tweede Ka
mer overziende kan in elk geval
worden vastgesteld, dat de stad
Deventer voor het behoud van
zijn rechtbank fel heeft gevoch
ten, maar de strijd op eervolle
wijze heeft verloren.
Het feit blijft bestaan dat het
huidige arrondissement
Zutphen (waaronder het kan
tongerecht te Deventer ressor
teert) in twee provincies is gele
gen. Tijdens de bezetting in
1940-1945 is dat anders ge
weest, omdat toen het kanton
Deventer onder het arrondisse
ment Zwolle heeft geressor
teerd. Na 1945 werd de oude
indeling weer hersteld.
De laatste jaren zijn de grenzen
van het arrondissement Zutphen
bij het ministerie van justitie
weer onderwerp van studie. Dat
hangt dan weer samen met de
grenzen van de ressorts van de
politie.
Door een voorgenomen reorga
nisatie van de rechterlijke macht
zal - helaas - de figuur van de
kantonrechter gaan verdwijnen.
Hij zal deel gaan uitmaken van
de arrondissementsrechtbank,
waarbij echter wel in de be
staande gebouwen van het kan
tongerecht zittingen zullen wor
den gehouden.
Omdat de kantongerechten in
Nederland steeds goed, snel en
zeker ook efficiënt functioneer
den, acht ik dit onderdeel van
de voorgenomen reorganisatie
geen gelukkige greep. Of duide
lijker gezegd: een misgreep!
38
