C. E. M. REINDERS Dit jaar is door het Stedelijk Museum een achttiende-eeuwse zilveren theepot aangekocht, die gemaakt werd door de Zutphense edelsmid Salomon Lam berts. Van deze edelsmid heeft het museum al een aantal voorwerpen: twee sauskommen uit 1752, twee potpourri's uit 1742 en 1760, twee kandelaars uit 1738 en een kraantjeskan uit 1752. Salomon Lamberts werd in 1709 in Amster dam geboren als zoon van Salomon Lamberts en Sara de Goyer. In 1734 ver wierf hij het grootburgerschap van Zutphen, waar hij dat jaar ook trouwde met Theodora Coolhaas, dochter van een Zutphense goudsmid. Salomon Lamberts woonde en werkte ruim dertig jaar in Zutphen. De eerste zilveren theepotten werden gemaakt aan het begin van de achttien de eeuw, naar voorbeeld van porceleinen modellen uit China. Thee werd in de zeventiende eeuw meegebracht van reizen die de Oost-Indische Compagnie maakte naar o.a. Japan. Aan deze nieuwe exotische drank werden allerlei medicinale krachten toege schreven, waarbij vooral de laxerende kwaliteit van deze drank werd geroemd. (Wellicht hebben de slechte hygiënische omstandigheden van de theetranspor ten hieraan ook bijgedragen!) Vanaf de tweede helft van de 17e eeuw wordt thee in de hogere kringen ook gedronken als genotsmiddel, maar pas in de loop van de 18e eeuw werd het theedrinken algemeen gebruik. De oudste zilveren voorwerpen uit Zutphen zijn gemaakt in de veertiende eeuw. De stad maakte toen een periode door van grote bloei en welvaart en dat resulteerde in veel opdrachten voor de goudsmeden in de stad. De Walburgs- kerk, met het daaraan verbonden rijke kapittel, kloosters en andere kerken ga ven opdrachten voor liturgisch en huishoudelijk zilver. De liefdadigheidsinstellingen en de vele adellijke families in Zutphen en de Graafschap gaven opdrachten voor gebruiks- en siervoorwerpen. Ook het stadsbestuur had zilveren voorwerpen nodig, zoals zegelstempels en bodesta ven. De Zutphense goudsmeden specialiseerden zich niet zoals elders in Neder land gebeurde. Dat heeft waarschijnlijk te maken met het beperkte afzetge bied. In de 18e eeuw verschoof het accent van liturgisch- en gildezilver naar zil ver voor huishoudelijk gebruik. Het Zutphense zilver is meestal eenvoudig en sober van lijn en decoratie. Dit in tegenstelling tot het overladen drijfwerk en de weelderige decoratie van bij voorbeeld het Franse zilver. 87 EEN ACHTTIENDE-EEUWSE ZILVEREN THEEPOT

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 1988 | | pagina 29