De gemeenteraad Het is boeiend te lezen hoe de Raad omgaat met de verzoeken. De onderhavige kwestie is dermate licht ontvlambaar dat de raadsleden zich daaraan niet wen sen te branden. Het college van Burgemeester en Wethouders krijgt alles op tafel met het verzoek de Raad advies te geven. In september komt dat advies dan: het college stelt de Raad voor met in te gaan op het verzoek van de hotel houders. En daarmee ontbrandt de strijd pas goed! Dokter Mulder, tevens raadslid, opent de rij sprekers. Hij is fel tegen het voorstel van het college. We leven in roerige tijden (Eerste Wereldoorlog) en wie daaraan het hoofd wil bie den moet 's nachts rustig kunnen slapen. Bovendien is het zo dat Zutphenaren om elf uur slapen of hun best doen in slaap te komen. Geen enkele Zutphenaar gaat naar bed met de bedoeling te gaan liggen luisteren naar het klokkenspel. Zutphen mag dan in vroeger dagen een bruisend nachtleven gehad hebben, die tijd is voorbij! In Zutphen is geen nachtleven en Zutphenaren zijn geen nacht brakers. De dokter wéét in meer dan één opzicht waarover hij praat. Beroeps halve moet hij 's nachts nog wel eens z'n bed uit. En wanneer hij dan over de markt loopt en het carillon begint te spelen, dan breekt er een 'hels kabaal' los. Een ander punt van overweging is voor hem dat er niemand geïnteresseerd is in deze muziek 's nachts. Hij stelt voor om elf uur het carillon te laten stoppen. Om zes uur mag het dan wel weer beginnen te spelen. Niemand kan zich door deze maatregel gekwetst voelen. En de nagedachtenis van Hemony wordt hoog gehouden, terwijl nu menigeen hem verwenst. Pisuisse en Blokzijl Dokter Mulder citeert een uitspraak van J. Louis Pisuisse en Max Blokzijl die in 'Avonturen als straatmuzikant' ook Zutphen beschrijven. 'In Zutphen wil den we eigenlijk niets anders doen dan slapen. zo openen de schrijvers het aan Zutphen gewijde hoofdstuk. In de Polsbroek probeert men in een café muziek te maken. Op de vraag of dat kan, wordt ten antwoord gegeven: 'Nein, Musik, das ist nichts für uns, hier. Die Leute hier kommen erst um zwölf Uhr'. Daarop schrijven Pisuisse en Blokzijl: 'O, onsolide Zutfenaren! Wel zéér in 't donker wenscht gij de kat te knijpen!'. Want de eigenaresse van het café had te verstaan gegeven dat de Zutphenaren op dat tijdstip geen muziek meer wil den. Dokter Mulder komt terug op 'onsoliede Zutfenaren' en wie Zutphen niet gekend heeft zoals het vroeger was, moet wel denken dat er in die stad niets meer te beleven valt. Het enige dat er nog gehoord wordt is het lawaai van de vele klokken. 59

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 1985 | | pagina 5