Veranderende omstandigheden
De behoefte van Zutphense zijde om door de eigen verdedigingswerken
heen te breken werd tegen het midden van de negentiende eeuw steeds
groter. De stad beleefde een zekere welvaart, gepaard gaande met een flinke
bevolkingstoename, maar bleef in haar ontwikkeling gebonden aan het
terrein binnen de wallen. Een bezwaar van heel andere aard was dat het
aanzien van de stad door vooruitstrevende bewoners niet meer als "modern"
werd ervaren. In plaats van een "dode" vestingstad zag men in deze tijd
liever een "levende" handelsstad.
Een combinatie van oude wensen en nieuwe mogelijkheden leidde er
omstreeks 1850 toe, dat het eeuwenlang ongewijzigd gebleven IJsselfront
binnen enkele jaren totaal van aanzien zou veranderen. In 1850 werd de
gemeenteraad weer eens met de neus op de feiten gedrukt door een adres van
een groep binnenschippers, die klaagde over de slechte accommodatie en
aandrong op de aanleg van een nieuwe haven.3 In 1852 gebeurde hetzelfde
door andere inwoners van de stad4 en ook de Kamer van Koophandel
oefende sterke aandrang uit.5 Uiteindelijk aanvaardde de raad in juni 1852
Afb. 2 Situatietekening van cle vestingwerken langs de IJssel in IS43.
51
otrertitidifi van wet koapo Pomon
OCmaal VAn 115 Cl ovutn puim.
or van uirrhi vi* wmrccrfCooTrt
tfootforupt O ut# Q.l>.
YWtL
Vfiri wet rot i;i p*acti*cmc.
uöo tfnwticif
Aöfi I7crl T£ £U1VM£H.
A