De verschuldigde propyn betaalt hij op 22 november 1597; in verband met 'con currentie' worden requesten tot verlenging van lopende octrooien een aantal ja ren vöör de afloopdatum ingediend. In 1605 krijgt hij wederom verlenging; de condities zijn onveranderd, echter moet naast de propyn een jaarlijks pensioen van 70 cgls. worden betaald. De looptijd is weer 8 jaar. (Raadsresolutiën nr. 5, 1604-1610). Op 11 maart 1607 geven hij en zijn vrouw Christina Roosen volmacht op zijn nicht Maria Barberis tot vordering en inning van 300 cgls. benevens 18 jaar rente op Johan Facquelis, tafelhouder te Brielle. De familie Barberis vindt men als ta felhouders te Leiden, later te Brugge. Op dezelfde dag wordt door de magistraat een pas-cedul verstrekt aan Hannibal Ollario, broeder van Gabriël, die een tijd te Zutphen is geweest "en naar Italien begeert terug te reizen". (Kentenissen 332). 1614-1622. Gabriël Ollario in compagnie met Paulo Emilio de Galatero (zijn schoonzoon, trouwt Jenneken Ollario Op 31 december 1613 krijgen zij continuatie van hun octrooi. Elk hunner is ge rechtigd tot de helft; de condities zijn onveranderd, wat echter de interest be treft zal men zich conformeren aan de te Arnhem en Deventer gehevene. Propyn: 100 cgls. Pensioen: 60 daalders per jaar. Looptijd: 10 jaar. Ingaand: 1 januari 1614. Interest: 1 duit per daalder per week (21.7 per jaar), conform Arnhem en De venter. (Raadsresolutiën nr. 6, 1610-1620). Op 27 mei 1622 transporteert De Ollario zijn helft in het octrooi aan De Gala tero voor de resterende jaren; bedrag niet vermeld. Hij overlijdt vóór 1 december 1627. (Kentenissen 338). 1622-1639 Paulo Emilio de Galatero. Zijn octrooi eindigt 31 december 1623; van tijd tot tijd wordt het verlengd. De Zutphense magistraat tracht echter een tafelhouder te vinden die zich stipt houdt aan de in de resolutie, genomen op de Landdag te Nijmegen, vastgestelde interest, doch kan blijkbaar niemand vinden (een halve stuiver per pond Vlaams per week (21.7 per jaar). 50

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen (vanaf 1982) | 1982 | | pagina 7