Boven: Kamer aan de zijde van de Zaadmarkt, waar het Wijnhuisfonds
momenteel is gevestigd.
Rechts: Trapopgang naar alle etages van het voorhuis.
Toen Marc a Campo (65) een tijd geleden rondliep in
Huis De Wildeman kreeg hij opeens een déja vu. 'Ik ben
een Zutphenees en opgegroeid in de stad. Ik moet een
jaar of 10 geweest zijn toen ik met mijn ouders naar een
balletvoorstelling van mijn zusje ben gaan kijken. Zij had
les bij 'tante Ati', die hier jarenlang een balletschool had.
Toen ik in het achterste deel aan de Rodetorenstraat op
de eerste verdieping kwam, zat ik opeens weer in die
voorstelling van mijn zusje.' Aan een balletschool doet de
ruimte al lang niet meer denken. Het voormalig pakhuis
schreeuwt om een nieuwe invulling.
REDDENDE ENGEL
Huis De Wildeman op de Zaadmarkt 88 met het
daarachterliggende deel aan de Rode Torenstraat 23
werd twee jaar geleden al te koop aangeboden aan het
Wijnhuisfonds. De stichting, sinds 1957 eigenaar van
de schuilkapel in het huis, had bij de verkoop daarom
het recht van eerste koop. A Campo: 'Daar hebben we
toen van afgezien. De jaren dat ons fonds als een soort
reddende engel allerlei panden opkocht, restaureerde en
verhuurde liggen achter ons. Particulieren en ondernemers
nemen die taak namelijk ook steeds vaker op zich en we
hoopten eigenlijk dat dit ook hier zou gebeuren. Omdat
niemand zich aandiende, zijn we vorig jaar opnieuw
gaan kijken. Mét daarbij de vragen in ons achterhoofd;
moeten we dit pand nu volledig restaureren én kan er een
herbestemming voor gevonden worden? Want het pand
moet uiteindelijk wel zichzelf kunnen bedruipen.'
TERUG NAAR DE MIDDELEEUWEN
De geschiedenis van Huis De Wildeman leidt terug
tot in de middeleeuwen. 'Maar omdat er nooit een
bouwhistorisch onderzoek is uitgevoerd, is er ook nog
een heleboel onbekend,' aldus a Campo. 'Wat we mede
dankzij een haalbaarheidsstudie herbestemming uit 2018
in opdracht van het Geelvinck weten is dat Zaadmarkt
88 oorspronkelijk bestaat uit twee middeleeuwse
panden. In de vijftiende eeuw stond op de plek van het
linkerdeel herberg De Wildeman.' Op basis van typologie
kan geconstateerd worden dat de kappen van de twee
voormalige voorhuizen en van het pakhuis in hun kern
teruggaan tot de late middeleeuwen. Ook de zware,
deels voormalige perceel-scheidende muren van het
voorhuis, de tussenbouw en het pakhuis gaan terug
tot deze tijd. Op een aantal plaatsen in het pakhuis en
de tussenbouw bevinden zich bovendien nissen en
spaarbogen die middeleeuws van vorm zijn. Sommige
zijn sterk gerestaureerd of gereconstrueerd, anderen zijn
waarschijnlijk nog middeleeuws. Of de huizen voor het
50
