BINNENKIJKEN
van de bewoners.' In de zomer
komen er ook regelmatig mensen
een kijkje nemen in de haven. 'Die
zijn doorgaans heel geïnteresseerd.
Harstikke leuk, want we doen als
bewoners van het grootste museum
van Zutphen ons best om de schepen
er goed uit te laten zien en dan is het
ook leuk om dat te kunnen delen.'
Tijdens Open Monumentendag en
evenementen als Verhalen aan Boord
zijn enkele schepen ook van binnen
te bekijken. 'Soms komen mensen
helemaal niet voor de verhalen, maar
willen ze vooral graag zien hoe we
wonen', vertelt Daniëlle.
HET LEVEN AAN BOORD
Hoewel het woonschip van Daniëlle
en Coos er warm en gezellig uitziet, is
het leven aan boord niet alleen maar
romantiek. De boodschappen brengt
Daniëlle met een kruiwagentje aan
boord en toen de kinderen kleiner
waren, mochten er alleen vriendjes en
vriendinnetjes komen spelen als ze
een zwemvest wilden dragen. 'Als ze
dat niet wilden, kon er niet gespeeld
worden', aldus Daniëlle. Een nieuw
meubel aanschaffen gaat ook niet
zomaar, want de ruimte aan boord is
met zo'n 80m2 snel gevuld. Dochter
Lieve: 'En alles aan boord staat
vastgeschroefd. Zelfs onze tv.' Ook
is elke loze ruimte achter een trap of
onder een bed gebombardeerd tot
kast. 'Maar we hebben ook gewoon
een vaatwasser, palletkachel en een
douche en een wc hoor.' Daniëlle:
'Door de ligging van de haven
worden we nog wel eens over het
hoofd gezien. Soms wordt ons afval
niet opgehaald, wordt de krant niet
bezorgd of gaan de straatlantaarns
niet aan. In die zin zijn we echt een
vergeten stukje Zutphen.'
ZWEMBAD VOOR DE DEUR
De ouders van Coos wonen inmiddels
niet meer in de haven. 'Zij zijn nu 81
en 83 jaar en werden te oud voor het
leven aan boord. Ze wonen nu op De
Brink, maar vooral mijn moeder mist
het leven op een schip nog steeds.'
Of ze zelf ooit aan wal gaan? Daniëlle:
'We hebben het ooit overwogen,
maar onze kinderen willen het
absoluut niet. Ons woonoppervlak is
niet groot en hun kamers zijn klein,
maar de vrijheid daarentegen is
enorm.' Coos vult aan: 'We kunnen
met ons huis waar dan ook naar toe
varen. Soms wonen we een weekend
in Deventer, of liggen we midden
in Amsterdam bij Nemo. Ik vind het
heerlijk om in mijn eigen huis wakker
te worden op een andere plek. Je
bent thuis en ook weer niet. Als
je zo'n schip hebt, móet je varen.
Dan ervaar je het pas echt. En in de
zomer grenst het zwembad aan onze
voordeur. Wat wil je nog meer?'