GROEN ERFGOED
Tot begin 19de eeuw werden doden
begraven in of rondom de kerk. Wie
het zich kon veroorloven verwierf
zich een graf in de kerk. Minder rijken
kochten een graf op het kerkhof.
Grafstenen in de Walburgiskerk en de
straatnaam naast de kerk, Kerkhof,
getuigen hier nog van. Onder invloed
van de verlichting, betere hygiëne
en nieuwe beschavingsnormen
veranderde dit gebruik. Op 12 juni
1803 verbood Napoleon het zelfs om
overledenen nog langer te begraven
binnen de stadsmuren. Zijn wet stuitte
bij de kerken op veel verzet, vooral
omdat begraven een belangrijke
bron van inkomsten vormde. Na het
vertrek van de Fransen werd in 1827
per koninklijk besluit alsnog bepaald
dat gemeenten met meer dan 1000
inwoners per 1 januari 1829 over een
begraafplaats buiten de bebouwde
kom moesten beschikken.
TWEE DELEN
Zutphens eerste Algemene
begraafplaats was aanvankelijk
gepland aan de rechterkant van de
Warnsveldseweg. Toen bleek dat
deze plek te laag lag, koos men voor
de Galileënkamp, het terrein van het
voormalige klooster Galilea aan de
overkant. Vanwege de ligging binnen
het schootsveld van de vesting
verbood het Ministerie van Oorlog
stenen bouwwerken aan te brengen.
De neoclassicistische toegangspoort
werd daarom uit hout opgetrokken
en in plaats van een muur werd
een ondiepe gracht om het terrein
aangebracht. De uitgegraven grond
gebruikte men voor ophoging van
het terrein om overstromingen te
voorkomen. De begraafplaats moest
ruimte bieden aan alle gezindten.
Omdat de joodse burgers sinds 1797
al een eigen begraafplaats aan de
Weg naar Vierakker hadden, kreeg
de begraafplaats twee delen: een
protestants en een rooms-katholiek
deel, van elkaar gescheiden door een
gracht. Ieder deel werd opgedeeld
in vier vakken of klassen. De eerste
klasse verving de graven in de kerken
en de tweede en derde klasse de
graven op de kerkhoven. De vierde
klasse was voor de allerarmsten en
vreemdelingen.
LANDSCHAPSPARK
Architect J.D. Zocher uit Haarlem
kreeg de opdracht voor het ontwerp
en de aanleg. Zijn ontwerp sloot aan
Linksboven: de toegangspoort van de
rooms-katholieke begraafplaats uit 1874,
tevens beheerderswoning
Links: Voormalig beheerder Joop
Jansen verzorgt rondleidingen over de
begraafplaats
Rechtsboven: het bruggetje dat de rooms-
katholieke met de algemene begraafplaats
verbindt
Rechtsonder: grafmonument van de
burgerslachtoffers van het bombardement
in 1944
