VERBORGEN ERFGOED F.V vVrWïV S-W&- rn -2+- Jk pLj, 1>^|r „v&t O^.Jks.,y*&--A*<ti>g&i fW> -ü /Krff «""'"tT 0™*-! »*4 f J? v „»i$, **$-*»* I yjy,, ->vfêy^ri**+ °X\. Aa -&K*_*vt^U£4 r^'iwwf v *u *a 4*^* ^jjs, .^.^kww JW~M^ .«k-*, ..W-^ '^V-^-ï'^, «<5/^ huisjes, ieder met een klein hofje, eveneens bewoond door weduwen. Dit geeft ons een zeer nauwkeurige locatie: de hoek van de huidige Norenburgerstraat met de Basseroord. TIJD VOOR VERNIEUWING Aan het begin van de negentiende eeuw ontstond er behoefte om de zorg voor de armen opnieuw in te richten. Daarbij werd gedacht aan een centrale instelling, het Sint Elisabeth Gasthuis, in plaats van door de stad verspreide huisjes. Om de bouw van het gasthuis te bekostigen, werden de oude armenhuisjes verkocht. In 1828 maakte de parochie een lijst op van de te verkopen armenhuisjes, waaronder de drie huizen aan de Basseroord. Over deze drie huizen werd bovenaan de lijst nog een aparte opmerking geplaatst: 'Baggeroord 3 huizen de steen te houden'. Zal dit om dé gevelsteen gaan? Mogelijk, want bij de sloop van de huisjes in 2010 is de steen niet aangetroffen. Bovendien was een directe nazaat van stichter Gosen Buininck ten tijde van de verkoop een van de leden van het armbestuur van de Rooms-Katholieke Parochie. Deze Theodorus van Lamsweerde zal er wellicht belang bij hebben gehad, dat de gulle nalatenschap van zijn familie verbonden bleef aan de armenzorg. Hij was ook betrokken bij de overgang van de bewoners van deze huisjes naar het nieuwe gasthuis. Zij vroegen het bestuur of zij de jaarlijkse bedeling van zeven gulden ook na de verhuizing behielden. Deze vraag moest de heer Van Lamsweerde volgens het armbestuur beantwoorden, aangezien de huisjes van zijn familie afkomstig waren. IN ONGENADE Vermoedelijk is de steen uitgehouwen en bij de bouw van de Sint Elisabethkapel op de huidige plaats ingemetseld. Waarom voor zo'n onopvallende plaats werd gekozen, is een raadsel. Wellicht vond het bestuur dat de oude gevelsteen de nieuwe gevel zou ontsieren of was het een gevolg van de moeizame verhouding tussen de heer Van Lamsweerde en de rest van het bestuur. De bronnen geven geen antwoord op deze vraag. Hoewel de steen jarenlang verborgen is geweest, is zij met dank aan oplettende bezoekers van de Erfgoedwerkplaats weer in beeld. De afdeling Beheer en Onderhoud van de gemeente Zutphen heeft de steen voorzichtig gereinigd, en het historisch onderzoek onthulde haar geschiedenis. De steen is misschien nog steeds wat verborgen, maar zeker niet vergeten! Met dank aan de medewerking van Stichting de Vrijeschool Noord en Oost Nederland (eigenaar terrein); Woningstichting Ons Huis (eigenaar van de gevelsteen) en de afdeling Beheer en Onderhoud van de Gemeente Zutphen. 25

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2018 | | pagina 25