ZUID2IJPE 'VERDIEPING KTG.ClSOtC NET EA1XU. vakantiehuis blijkt dan door anderen in gebruik genomen. Annie doet een poging om hen met behulp van de - NSB gezinde - burgemeester van de gemeente Warnsveld weg te krijgen, maar haar Joodse afcomst blijkt toch niet helemaal vergeten; men is niet van plan een Jodin te helpen! Na de oorlog wordt - wegens de woningnood - een ander gezin in het huisje ondergebracht. Uiteindelijk kan de familie Gies in 1948 weer over het huis beschikken. In de jaren zeventig bouwt de nieuwe eigenaar het huisje uit. Om op de zolder van de uitbreiding te kunnen komen verwijdert men in 1973 de betimmering van het trapgat. Daarmee verdwijnt de verstopplek boven de trap, maar het vloertje van de plek en het toegangsluikje zijn nog te zien en tonen hoe krap de ruimte is geweest. Jeroen Krijnen vertelt dat de oorspronkelijke sfeer van het huisje goed bewaard gebleven is. 'Door de jaren heen, ook bij de verschillende uitbreidingen van het huisje, is getracht de originele staat van het huisje als uitgangspunt te nemen. Consequent is dezelfde vormgeving aangehouden en veel materialen, zoals kozijnen, zijn hergebruikt.' De keukenschouw en de schouw in de woonkamer, de plek van de oude keuken en de originele trap zijn allemaal nog aanwezig. Ook de woonkamer is nog vrijwel origineel. De deuren naar keuken en slaapkamer zijn uit 1936, evenals de schrootjes die zijn gebruikt voor de wanden. Jeroen: 'Het hart van het huis is nog authentiek. Als je in de woonkamer staat en richting de schouw kijkt, zie je het huis zoals je dat ook in 1936 zou hebben gezien.' Een toekomst in Arnhem Deze authenticiteit en de vele verhalen die aan het huisje zijn verbonden, maakt het tot een uniek object. De idyllische uitstraling van het huis contrasteert opvallend met de gevaarlijke situaties die zich in en rondom het huis voordeden. Langzamerhand ontstaat in Zutphen het idee om het huisje te verplaatsen naar het Nederlands Openluchtmuseum, zodat mensen de verhalen van de Joodse onderduikers en de krappe verstopplaatsen kunnen beleven. De gemeente Zutphen zoekt contact met het museum en gezamenlijk maken zij een plan tot verplaatsing. Erfgoedmanager Hendrik Haafcens: 'Ik was zielsgelukkig toen ik het nieuws kreeg dat Gedeputeerde Staten van Gelderland officieel opdracht gaven tot ondersteuning van de verplaatsing van de woning. Daarmee was ook de financiële basis voor het project zeker.' In de loop van dit voorjaar wordt het huisje zorgvuldig gedemonteerd. Voorlopig zal het in een veilige opslag worden ondergebracht, totdat het Openluchtmuseum klaar is voor de wederopbouw. Om de onderduikverhalen zo dicht mogelijk bij de museumbezoekers te brengen, zullen ze ook bij de inrichting van het huisje zoveel mogelijk de sfeer van de jaren '30 proberen te benaderen. Leendert van Prooije van het Openluchtmuseum: 'Het huisje zal in het Openluchtmuseum een presentatie worden waarin we met simpele dagelijkse dingen een verhaal vertellen over "de grote geschiedenis". Het eenvoudige huisje en zijn interieur verbinden ons met indrukwekkende verhalen over de Tweede Wereldoorlog en de Jodenvervolging.' Bistduein OOöTZlpE KiS-uwSM B KAftt Bouwtekening van het huisje uit 1936. Hierop zijn de verstopplaatsen niet aangegeven. Bouwhistorici voeren onderzoek uit om de verstopplaatsen op de juiste manier te reconstrueren. (Bron: Regionaal Archief Zutphen 3033-50)] Tekst: Mirjam van Velzen en Carola Bijen Foto's: Regionaal Archief Zutphen e tiener n-won df nazi's Meer lezen? De herinneringen aan de Tweede wereldoorlog zijn door Frits Gies junior in boekvorm uitgegeven: Bist du ein Jude. Hoe een joodse tiener de nazi's overwon (WalburgPers). Zutphense Pracht 23

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2018 | | pagina 23