ZUID2IJPE
'VERDIEPING
KTG.ClSOtC NET EA1XU.
vakantiehuis blijkt dan door anderen
in gebruik genomen. Annie doet een
poging om hen met behulp van de - NSB
gezinde - burgemeester van de gemeente
Warnsveld weg te krijgen, maar haar
Joodse afcomst blijkt toch niet helemaal
vergeten; men is niet van plan een Jodin
te helpen! Na de oorlog wordt - wegens
de woningnood - een ander gezin in het
huisje ondergebracht. Uiteindelijk kan
de familie Gies in 1948 weer over het
huis beschikken.
In de jaren zeventig bouwt de nieuwe
eigenaar het huisje uit. Om op de
zolder van de uitbreiding te kunnen
komen verwijdert men in 1973 de
betimmering van het trapgat. Daarmee
verdwijnt de verstopplek boven de trap,
maar het vloertje van de plek en het
toegangsluikje zijn nog te zien en tonen
hoe krap de ruimte is geweest.
Jeroen Krijnen vertelt dat de
oorspronkelijke sfeer van het huisje
goed bewaard gebleven is. 'Door de
jaren heen, ook bij de verschillende
uitbreidingen van het huisje, is getracht
de originele staat van het huisje als
uitgangspunt te nemen. Consequent
is dezelfde vormgeving aangehouden
en veel materialen, zoals kozijnen, zijn
hergebruikt.'
De keukenschouw en de schouw in de
woonkamer, de plek van de oude keuken
en de originele trap zijn allemaal nog
aanwezig. Ook de woonkamer is nog
vrijwel origineel. De deuren naar keuken
en slaapkamer zijn uit 1936, evenals
de schrootjes die zijn gebruikt voor de
wanden. Jeroen: 'Het hart van het huis is
nog authentiek. Als je in de woonkamer
staat en richting de schouw kijkt, zie
je het huis zoals je dat ook in 1936 zou
hebben gezien.'
Een toekomst in Arnhem
Deze authenticiteit en de vele verhalen
die aan het huisje zijn verbonden, maakt
het tot een uniek object. De idyllische
uitstraling van het huis contrasteert
opvallend met de gevaarlijke situaties
die zich in en rondom het huis
voordeden. Langzamerhand ontstaat
in Zutphen het idee om het huisje
te verplaatsen naar het Nederlands
Openluchtmuseum, zodat mensen de
verhalen van de Joodse onderduikers
en de krappe verstopplaatsen kunnen
beleven. De gemeente Zutphen zoekt
contact met het museum en gezamenlijk
maken zij een plan tot verplaatsing.
Erfgoedmanager Hendrik Haafcens:
'Ik was zielsgelukkig toen ik het nieuws
kreeg dat Gedeputeerde Staten van
Gelderland officieel opdracht gaven tot
ondersteuning van de verplaatsing van de
woning. Daarmee was ook de financiële
basis voor het project zeker.'
In de loop van dit voorjaar wordt
het huisje zorgvuldig gedemonteerd.
Voorlopig zal het in een veilige
opslag worden ondergebracht,
totdat het Openluchtmuseum klaar
is voor de wederopbouw. Om de
onderduikverhalen zo dicht mogelijk bij
de museumbezoekers te brengen, zullen
ze ook bij de inrichting van het huisje
zoveel mogelijk de sfeer van de jaren
'30 proberen te benaderen. Leendert
van Prooije van het Openluchtmuseum:
'Het huisje zal in het Openluchtmuseum
een presentatie worden waarin we met
simpele dagelijkse dingen een verhaal
vertellen over "de grote geschiedenis".
Het eenvoudige huisje en zijn interieur
verbinden ons met indrukwekkende
verhalen over de Tweede Wereldoorlog
en de Jodenvervolging.'
Bistduein
OOöTZlpE
KiS-uwSM B
KAftt
Bouwtekening van het huisje uit 1936. Hierop zijn de verstopplaatsen niet aangegeven. Bouwhistorici
voeren onderzoek uit om de verstopplaatsen op de juiste manier te reconstrueren. (Bron: Regionaal
Archief Zutphen 3033-50)]
Tekst: Mirjam van Velzen en Carola Bijen
Foto's: Regionaal Archief Zutphen
e tiener
n-won
df nazi's
Meer lezen?
De herinneringen aan de Tweede
wereldoorlog zijn door Frits Gies
junior in boekvorm uitgegeven:
Bist du ein Jude. Hoe een
joodse tiener de nazi's overwon
(WalburgPers).
Zutphense Pracht 23