Twee gevels, één huis
MÈÊEm
Barlheze 23/25
'Het huis van mijn grootvader stond in een sjofele buurt, de Halterstraat. Er stonden altijd vrouwen aan de waschtobbe.
Het straatje kwam uit op een gezellig oud pleintje, waar een antieke stadspomp stond, die me erg boeide.'
Een 'getimmerd huis' uit 1622
Toen Anton Gijselhart hoorde dat het pand op nummer 23 vrij
kwam, wilde hij het graag huren van de Stichting Wijnhuisfonds. Die
kocht de twee panden 23 en 25 in 1975 voor 38.000 gulden van een
slager. De panden hadden zwaar te lijden gehad door een brand en
werden voor 328.000 gulden gerestaureerd. In 2013 was het huis flink
uitgewoond en toe aan een nieuwe restauratie. Het bestuur van het
Wijnhuis Fonds besloot het huis te verkopen en Gijselhart ging de
uitdaging aan. Hij zag de bijzondere kenmerken van het monument
en is nog steeds opgetogen over het feit dat hij, als particulier, eigenaar
is van een stukje dertiende-eeuwse stadsmuur. Toen in 2016 het pand
ernaast, dat kadastraal tot 2013 een perceel vormde met nummer
23, ook nog te koop kwam, bleek dit ideaal om een pianostudio te
realiseren voor zijn partner Mirjam Wagter Smitt. Een plek waar zij
nu als pianiste lesgeeft zonder de buren te storen. Tussen nummer
25 en nummer 27 zit namelijk een gang die het geluid absorbeert.
Dat was ooit de gang waardoor koeien en varkens, luid protesterend,
naar de slachtplaats achter de slagerswinkel werden gedreven.
Op de fraaie voorgevel, met geprofileerde vensteromlijstingen,
prijkt een jaartalsteen 1665. 'Klopt niet', aldus Anton. Als liefoebber
