JAARVERSLAG BOUWHISTORISCH ONDERZOEK 2016 evenwijdig. Het had dus een klein erf voor de voorgevel en op grond van aangetroffen bouwsporen links en rechts vermoedelijk gemetselde trapgevels. Kelder met tongewelf De bouwer zal niet onbemiddeld zijn geweest, want aan de hand van bewaard gebleven historisch dakbeschot hebben we kunnen vaststellen dat het dak oorspronkelijk met leien gedekt moet zijn geweest. Over het gebruik en de ouderdom van het gedeelte rechts van het vierkante woonhuis is weinig bekend, behalve dat het daar in een later stadium tegen aan is gebouwd. Dat kan gelet op de aangetroffen kelder met tongewelf en op grond van het (her-)gebruikte eikenhout in de kapconstructie al vrij snel zijn gebeurd, maar in ieder geval uiterlijk in de 17e eeuw. Deze zijvleugel had de voorgevel wel aan de straat en de nokrichting van het dak daar haaks op. Het derde gedeelte, links voor, is misschien gebouwd toen het pand in de 18e of vroege 19e eeuw een klassieke uitstraling kreeg met een lijstgevel. In ieder geval had Waterstraat 6 ten tijde van het instellen van het kadaster in 1832 al haar huidige oppervlak. Ook had het toen op het achtererf een extra bouwvolume waarmee het met een gangetje was verbonden. Die bebouwing is later weer gesloopt, al is niet te zeggen wanneer. Nieuwe bordestrap Het pand is in 1968 verbouwd voor J. Lieftink, die er op dat moment een timmerwerkplaats had. De bebouwing op het achtererf die in 1832 kadastraal nog was vastgelegd, was toen al verdwenen. Lieftink liet de oude entree met het schuifvenster erachter vervangen voor een moderne, terug liggende pui en maakte in de achtergevel rechts een grote, door een stalen balk opgevangen doorbraak naar de werkplaats achter het pand. De open plaats links achter het pand mocht niet overkapt worden, maar later bleek dat toch te zijn gebeurd, waarop het bedrijf werd aangeschreven. Twintig jaar later zijn bij een renovatie en verbouwing de meeste wijzigingen uit 1968 weer ongedaan gemaakt en werd het pand bestemd tot woning. Hierbij werd de voorgevel gereconstrueerd en kregen de vensters een empire vensterindeling. Binnen werd een nieuwe stalen trap naar de eerste verdieping geplaatst. Op de plattegrond uit 1968 van de begane grond is het oudste deel met het vierkante woonhuis met rood gemarkeerd. De winkelruimte ervoor was aanvankelijk niet bebouwd. Ter plaatse van het alkoof was in de 18e en 19e eeuw een bordestrap gesitueerd en die is daar recent ook weer gereconstrueerd (collectie bouwtekeningen RAZ). Ondanks de wijzigingen bleef voldoende kwaliteit behouden en is het pand in 2008 vanwege het belangwekkende historische casco op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. Tijdens de recente verbouwing kreeg het pand na lange afwezigheid opnieuw een bordestrap. Een dergelijke trap functioneerde in de 19e eeuw rechts in de plattegrond op de plaats die in de plattegrond van 1968 als alkoofkamer was aangeduid. Bij de reconstructie van de trap bleek dat het oude trapgat met de bijbehorende balklaag geheel behouden was gebleven. Voor de nieuwe trap moest het trapgat wel wat worden vergroot, maar de oude trapraveling met pen-en- gatverbinding kon geheel hergebruikt worden. Zutphensepracht.nl

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2017 | | pagina 32