Klok uit de Laarbinnenpoort?
het Bornhof al zijn bezittingen aan het huis. De provisoren laten in
1836, zes jaar na zijn dood het uurwerk naar het rentmeestershuis,
het hoofdgebouw, verplaatsen. Dat gebeurt door ene Bücker,
horologiemaker in Zutphen, hetgeen blijkt uit de mededeling op
de kwitantie, dat hij de 'wijzerstang' heeft moeten verlengen. Toch
is het verwonderlijk, dat deze verplaatsing niet belangrijk genoeg
gevonden werd om in de notulen van de provisorenvergadering
te vermelden. Pas in 1851 komt het uurwerk ter sprake, als
horologiemaker Bücker wordt aangesteld om het uurwerk te
onderhouden.
Een andere, oorspronkelijk eerdere, gedachten met betrekking tot
de herkomst van het uurwerk was dat het zou kunnen gaan om
het uurwerk van de Laarbinnenpoort die in 1853 is afgebroken. In
de notulen van de vergadering van de provisoren van het Bornhof
van 29 juni 1852 staat namelijk dat de stedelijke regering een
verzoek heeft gedaan om het uurwerk van de Laarbinnenpoort op
één der gebouwen van het Bornhof te mogen plaatsen in verband
met het aftreken van deze poort. Echter, bij het doornemen van
de correspondentie van het Bornhof uit 1852 duikt een rapport op
van de aannemer/architect J. Lijsen. Daarin wordt gesproken over
meer dan één gewicht, gaandewerk én slagwerk, waardoor het dus
niet kan gaan over het huidige uurwerk op het Oude Bornhof dat
geen slagwerk heeft. Daarnaast blijkt uit notulen uit 1851, waarin
de eerder genoemde horologiemaker Bücker belast wordt met het
opwinden en onderhouden van een uurwerk, dat er dus al vóór
1852 een uurwerk aanwezig was op het Oude Bornhof. Daarmee
is met zekerheid te zeggen dat de klok op het Oude Bornhof niet
aftomstig is van de Laarbinnenpoort. En dus is de sleutel naar
de herkomst van de klok op het Oude Bornhof nog steeds niet
gevonden. Al heeft Melgert Spaander wel een vermoeden waar
hij mogelijk vandaan zou kunnen komen. 'En dat gaan we de
komende periode onderzoeken.'
Dit onderzoek naar de herkomst van de klok op het Oude Bornhof is
uitgevoerd door Melgert Spaander, Sjoerd Galema en Melia van der Leur.
Zutphensepracht.nl 21
