Brocante brengt kleur op
de Groenmarkt
Begin 2015 verhuisde Gérardine Korteweg Maris samen met man en dochter van een boerderijtje in het
Twentse Goor naar De koning van Zweden, een onopvallend en sober rijksmonument aan Groenmarkt 13. Na
een korte, maar ingrijpende restauratie van de winkelruimte, opende een half jaar later haar brocanterie en
galerie die het pand én de markt een totaal ander aanzien gaf.
Reconstructie vide
Materiaaluitsparingen
Korvjjy
Wie regelmatig over de Groenmarkt komt, kan het niet zijn
ontgaan. Schuin tegenover de Wijnhuistoren verscheen een jaar
geleden opeens een open winkelpui met een kleurrijke uitstalling
van opgeknapte, oude meubels: hier zit brocanterie en galerie De
Koning van Zweden. "We hebben het pand gekocht vanwege de
winkelruimte," zegt eigenaar en bewoonster Gérardine Korteweg
Maris. In Goor werkte ze als tekendocent en -therapeut en
aanvankelijk zocht het gezin een pand met een atelier- of
praktijkruimte. Omdat ze oude meubels opknappen nog leuker
vindt, ontstond langzaam het idee voor een eigen winkel. "Op 12
september vorig jaar zijn we geopend en sindsdien is de winkel
enorm gegroeid. En wat zo leuk is, niet alleen het winkelend
publiek, maar ook winkeliers noemen ons een aanwinst voor de
markt en de stad."
Het woonhuis boven was zo'n twintig jaar terug gerenoveerd.
Gérardine: "Daar konden we zo in. Het opknappen van de
winkel had onze prioriteit." De Jugendstil-winkelpui uit 1908
was eind jaren zestig al aangepast en later met garagedeuren
dichtgemaakt. De vorige eigenaar, kunstenares Krin Rinsema,
gebruikte de achterliggende ruimte als atelier en berging. "Het
was heel hokkerig en donker. Overal zaten gipswandjes en
gipsplaten tegenaan. Die hebben we allemaal weggehaald en de
oude muren, okergele balken en andere details weer zichtbaar
gemaakt." Tijdens het verwijderen van een lage tussenverdieping,
ontdekte aannemer Christiaans de sporen van een verdwenen
stuk vide op de zijmuren. De oorspronkelijke vide met balusters
is daarna door hem gereconstrueerd. Om de vide bij de winkel te
trekken, is in de werkplaats achter de winkel een trap geplaatst,
zodat klanten ook naar boven kunnen.
Gérardine en haar echtgenoot Han wisten nauwelijks iets van
monumenten, maar hebben in korte tijd veel bijgeleerd. "Peter
Christiaans vertelde ons dat aangebrachte veranderingen in een
monument reversibel moeten zijn. Daarom heb ik de muren in
de winkel gestuukt met leemstuc en niet met cement, want dat
krijg je er niet meer af." Van één zijmuur bikte ze een deel van de
pleisterlaag af om de middeleeuwse kloostermoppen zichtbaar
te maken. Daarbij kwamen ook gemetselde bogen tevoorschijn.
"Veel klanten stellen er vragen over. We dachten eerst dat het om
restanten van een raam of doorgang ging, totdat de gemeentelijke
bouwhistoricus ons uitlegde dat in de middeleeuwen op deze
manier materiaal werd uitgespaard."
Zutphensepracht.nl 9
