De Koning van Zweden
Beerput
Zweeds rood
De olijfgroene winkelkast en schuifdeur achterin bleken veel
jonger, maar waren wel het behouden waard. "Helaas is slechts
een van de twee schuifdeuren bewaard. Ik hoop nog steeds dat
de ander ergens boven water komt, want een kopie maken is
kostbaar." De groene kleur van kast en deur dook ook op andere
plekken op, zoals in de oude schouw die achter de gipsplaten
verborgen zat. Alle olijfgroene details zijn in dezelfde kleur
overgeschilderd.
De voormalige puddingfabriek aan de Heukestraat, was ooit
het achterhuis van De koning van Zweden. De aanbouw met
lichtstraat tussen de winkel met werkplaats en de puddingfabriek
laten Gérardine en Han voorlopig wat het is. "Ons plan was de
binnenplaats te herstellen. Maar omdat er geen zon komt, is het
er altijd vochtig. Bovendien heb ik de ruimte hard nodig voor
opslag en workshops. Het liefst zou ik de hele aanbouw met glas
bedekken. Dan krijg je een soort wintertuin."
Een stenen trap in de aanbouw leidt naar een gedeeltelijk
gewelfde kelder. "Je zou het niet verwachten, maar het deel
met de houten balken is toch het oudst," vertelt Gérardine.
"De gemetselde ophoging in de keldervloer is volgens Michel
Groothedde de rest van een oude beerput. Hoogstwaarschijnlijk
zit er nog een kelder onder. Omdat de put is volgestort, kun je er
niet in."
Aan de voorgevel is alleen de onderpui aangepakt. De
dichte garagedeuren zijn vervangen door twee openslaande
winkeldeuren met glas en een ingang naar het bovenhuis; het
lelijke, moderne metselwerk met vochtplekken is afdekt met
houten gevelbekleding met aan weerszijden pilasters. Voor de
kleur is overlegd met de gemeente. Deze moet namelijk passen
bij het monument en de rest van omgeving. Gérardine: "Ik wilde
in geen geval donkergroen en toen zijn we uitkomen op Zweeds
rood en okergeel, klassieke kleuren die binnenin het pand
terugkomen."
Op oude foto's is nog te zien dat de ramen in de bovengevel
voorzien waren van blinden. Als ze die terugplaatsen, moet
dat per se in donkergroen. "Tenzij we kunnen aantonen dat
het huis ooit blinden had met een andere kleur. Helaas valt
dat op de foto"s niet te zien, want die zijn in zwart-wit." De
verticale zonneschermen die er nu zitten, vinden ze niet mooi,
In de late middeleeuwen en daarna tot het begin
van de negentiende eeuw hadden huizen geen
huisnummer, zoals tegenwoordig. Vaak werd het
huis aangeduid met de straat waarin het lag en de
naam van de bewoner, de functie van het huis of
het beroep dat erin werd uitgeoefend. Ook werden
huizen genoemd naar vorsten. Zo kreeg Groenmarkt
13 in 1686 de naam De Koning van Zweden. Het
koninkrijk Zweden was, na een korte oorlog in 1658,
een bevriende natie van de Republiek der Verenigde
Nederlanden, waar de stadstaat Zutphen deel van
uitmaakte. Bovendien woonde de ambassadeur
van de Republiek in Zweden, in Zutphen: Walraven
van Heeckeren tot de Nettelhorst, bewoner van 's
Gravenhof 6, nu het Hampshire Hotel.
Zutphensepracht.nl
